El ojo de Polifemo

Poemas en verso y/o en prosa de cualquier estructura y/o combinación.

Moderadores: J. J. Martínez Ferreiro, Rafel Calle

Avatar de Usuario
xaime oroza carballo
Mensajes: 4012
Registrado: Mar, 16 Oct 2012 11:56

Re: El ojo de Polifemo

Mensaje sin leer por xaime oroza carballo »

Ramón Carballal escribió:Moi bó. Toda unha lección de lirismo. Forte aperta.
Grazas polo teu paso, Ramón.
Unha aperta compañeiro
xaime oroza
Avatar de Usuario
xaime oroza carballo
Mensajes: 4012
Registrado: Mar, 16 Oct 2012 11:56

Re: El ojo de Polifemo

Mensaje sin leer por xaime oroza carballo »

Lunamar Solano escribió:Intensidad y contundencia que va capturando en el despliegue de tus versos querido amigo...
Un gusto leerte...cuídate mucho!!
Te abrazo con todo mi cariño...
Nancy
Muchas gracias por tu paso, Nancy.
Un abrazo
xaime oroza
Hallie Hernández Alfaro
Mensajes: 19785
Registrado: Mié, 16 Ene 2008 23:20

Re: El ojo de Polifemo

Mensaje sin leer por Hallie Hernández Alfaro »

Un poemazo, querido Xaime; creo que su lectura nos eleva y nos enriquece.

Ovación cerrada; abrazo y salud.
.

"Sé mi nombre, pero me desconozco.
Ignoro tu nombre, pero todavía te sueño."

Aventuras de El Roedor. El palo
Ignacio Mincholed
Armilo Brotón

Re: El ojo de Polifemo

Mensaje sin leer por Armilo Brotón »

Como nos tienes acostumbrados amigo, lírica a espuertas para gozar cada verso.
Me ha gustado ese regusto clásico con el que has impregnado esta vez el poema dentro de tu estilo inconfundible de cantiga de maestría.
Un abrazo y salud
E. R. Aristy
Mensajes: 16337
Registrado: Dom, 11 May 2008 20:04
Ubicación: Estados Unidos
Contactar:

Re: El ojo de Polifemo

Mensaje sin leer por E. R. Aristy »

xaime oroza carballo escribió:O OLLO TORTO DE POLIFEMO

Mandei ao mar
camiñar polos confíns da túa faciana,
furgar cos dedos do vento
as feridas abertas na herba do cantil,

mentres o cranio bébedo do teu pai peta,
desesperadamente, na louza branca da almofía
provocando a tempestade da noite escura
nas chapacuñas do adro da igrexa

cunha cascallada inclemente,

sobrecollendo o hemisferio sur
no ollo pechado do ciclope de pedra
que vixía a cantiga do río
na fervenza das ninfas,

onde as túas mans de satén branco
abren de par en par as portas
aos ventos da galerna

e constrinxen os berros de liberdade
para sacia-la fame dos cans engaiolados
cun retallo de tres por catro metros de carne fresca,

segundo che foi ordenado pola voz do garda cego.

O ollo torto de Polifemo non entende de cantigas,
o fillo de Poseidón ten un séquito de nereidas
para abraiar aos mariñeiros de Odiseo
e facerse cos favores imposibles de Galatea.



EL OJO TUERTO DE POLIFEMO

He ordenado al mar
caminar por los confines de tu rostro,
hurgar con sus dedos de viento en las heridas abiertas
en el heno del acantilado

mientras el cráneo ebrio de tu padre
golpea desesperadamente la loza blanca del aguamanil
provocando la tempestad de la noche oscura
en las chapacuñas del atrio de la iglesia
con una carcajada inclemente

sobrecogiendo el hemisferio sur
en el ojo cerrado del cíclope de piedra
que vigila la canción del río
en la fuente de las ninfas

donde tus manos de satén blanco
abren de par en par las puertas
a los vientos de la galerna

y constriñen los gritos de libertad
para saciar el hambre de los perros enjaulados
con un retal de tres por cuatro metros de carne fresca

según te fue ordenado por la voz del guardián ciego.

El ojo tuerto de Polifemo no entiende de canciones,
el hijo de Poseidón tiene un séquito de nereidas
para deslumbrar a los marineros de Odiseo
y hacerse con los favores imposibles de Galatea.


Muíños 150420


Trad: Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/

Me es fascinante cuando una creación da a luz otra, y asi propaga la combustion de un fuego inextinguible. Tu version unica trae consigo sus propios códigos , su propia poesia. Te felicito, Xaime, un lujo leerte. Abrazos, Roxane
Imagen
E.R.A.
Avatar de Usuario
xaime oroza carballo
Mensajes: 4012
Registrado: Mar, 16 Oct 2012 11:56

Re: El ojo de Polifemo

Mensaje sin leer por xaime oroza carballo »

Hallie Hernández Alfaro escribió:Un poemazo, querido Xaime; creo que su lectura nos eleva y nos enriquece.

Ovación cerrada; abrazo y salud.
Gracias por tus palabras, Hallie.
Un abrazo
xaime oroza
Avatar de Usuario
xaime oroza carballo
Mensajes: 4012
Registrado: Mar, 16 Oct 2012 11:56

Re: El ojo de Polifemo

Mensaje sin leer por xaime oroza carballo »

Armilo Brotón escribió:Como nos tienes acostumbrados amigo, lírica a espuertas para gozar cada verso.
Me ha gustado ese regusto clásico con el que has impregnado esta vez el poema dentro de tu estilo inconfundible de cantiga de maestría.
Un abrazo y salud
Gracias por tus palabras-bálsamo, hermano.
Un abrazo
xaime oroza
Avatar de Usuario
xaime oroza carballo
Mensajes: 4012
Registrado: Mar, 16 Oct 2012 11:56

Re: El ojo de Polifemo

Mensaje sin leer por xaime oroza carballo »

E. R. Aristy escribió:
xaime oroza carballo escribió:O OLLO TORTO DE POLIFEMO

Mandei ao mar
camiñar polos confíns da túa faciana,
furgar cos dedos do vento
as feridas abertas na herba do cantil,

mentres o cranio bébedo do teu pai peta,
desesperadamente, na louza branca da almofía
provocando a tempestade da noite escura
nas chapacuñas do adro da igrexa

cunha cascallada inclemente,

sobrecollendo o hemisferio sur
no ollo pechado do ciclope de pedra
que vixía a cantiga do río
na fervenza das ninfas,

onde as túas mans de satén branco
abren de par en par as portas
aos ventos da galerna

e constrinxen os berros de liberdade
para sacia-la fame dos cans engaiolados
cun retallo de tres por catro metros de carne fresca,

segundo che foi ordenado pola voz do garda cego.

O ollo torto de Polifemo non entende de cantigas,
o fillo de Poseidón ten un séquito de nereidas
para abraiar aos mariñeiros de Odiseo
e facerse cos favores imposibles de Galatea.



EL OJO TUERTO DE POLIFEMO

He ordenado al mar
caminar por los confines de tu rostro,
hurgar con sus dedos de viento en las heridas abiertas
en el heno del acantilado

mientras el cráneo ebrio de tu padre
golpea desesperadamente la loza blanca del aguamanil
provocando la tempestad de la noche oscura
en las chapacuñas del atrio de la iglesia
con una carcajada inclemente

sobrecogiendo el hemisferio sur
en el ojo cerrado del cíclope de piedra
que vigila la canción del río
en la fuente de las ninfas

donde tus manos de satén blanco
abren de par en par las puertas
a los vientos de la galerna

y constriñen los gritos de libertad
para saciar el hambre de los perros enjaulados
con un retal de tres por cuatro metros de carne fresca

según te fue ordenado por la voz del guardián ciego.

El ojo tuerto de Polifemo no entiende de canciones,
el hijo de Poseidón tiene un séquito de nereidas
para deslumbrar a los marineros de Odiseo
y hacerse con los favores imposibles de Galatea.


Muíños 150420


Trad: Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/

Me es fascinante cuando una creación da a luz otra, y asi propaga la combustion de un fuego inextinguible. Tu version unica trae consigo sus propios códigos , su propia poesia. Te felicito, Xaime, un lujo leerte. Abrazos, Roxane
Gracias Roxane, tu paso sí es un inestimable lujo para mi.
Abrazos
xaime oroza
Responder

Volver a “Foro de Poemas”