El ojo de Polifemo
Moderadores: J. J. Martínez Ferreiro, Rafel Calle
- xaime oroza carballo
- Mensajes: 4012
- Registrado: Mar, 16 Oct 2012 11:56
El ojo de Polifemo
Mandei ao mar
camiñar polos confíns da túa faciana,
furgar cos dedos do vento
as feridas abertas na herba do cantil,
mentres o cranio bébedo do teu pai peta,
desesperadamente, na louza branca da almofía
provocando a tempestade da noite escura
nas chapacuñas do adro da igrexa
cunha cascallada inclemente,
sobrecollendo o hemisferio sur
no ollo pechado do ciclope de pedra
que vixía a cantiga do río
na fervenza das ninfas,
onde as túas mans de satén branco
abren de par en par as portas
aos ventos da galerna
e constrinxen os berros de liberdade
para sacia-la fame dos cans engaiolados
cun retallo de tres por catro metros de carne fresca,
segundo che foi ordenado pola voz do garda cego.
O ollo torto de Polifemo non entende de cantigas,
o fillo de Poseidón ten un séquito de nereidas
para abraiar aos mariñeiros de Odiseo
e facerse cos favores imposibles de Galatea.
EL OJO TUERTO DE POLIFEMO
He ordenado al mar
caminar por los confines de tu rostro,
hurgar con sus dedos de viento en las heridas abiertas
en el heno del acantilado
mientras el cráneo ebrio de tu padre
golpea desesperadamente la loza blanca del aguamanil
provocando la tempestad de la noche oscura
en las chapacuñas del atrio de la iglesia
con una carcajada inclemente
sobrecogiendo el hemisferio sur
en el ojo cerrado del cíclope de piedra
que vigila la canción del río
en la fuente de las ninfas
donde tus manos de satén blanco
abren de par en par las puertas
a los vientos de la galerna
y constriñen los gritos de libertad
para saciar el hambre de los perros enjaulados
con un retal de tres por cuatro metros de carne fresca
según te fue ordenado por la voz del guardián ciego.
El ojo tuerto de Polifemo no entiende de canciones,
el hijo de Poseidón tiene un séquito de nereidas
para deslumbrar a los marineros de Odiseo
y hacerse con los favores imposibles de Galatea.
Muíños 150420
Trad: Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/
- J. J. Martínez Ferreiro
- Mensajes: 15048
- Registrado: Lun, 19 Nov 2007 13:27
- Ubicación: Santiago de Compostela
Re: El ojo de Polifemo
Non, a ti non ten "atontou" o confinamento, máis ben regresas como Odiseo cheo de experiencia e sabiduría.
Chama cando queiras. Aquí estou nas trincheiras, escoitando o estoupido das bombas de fora.
Todo un pracer de lectura.
Unha forte aperta, meu.
- Rafel Calle
- Mensajes: 25094
- Registrado: Dom, 18 Nov 2007 18:27
- Ubicación: Palma de Mallorca
Re: El ojo de Polifemo
Felicidades.
Abrazos.
- Ricardo Serna G
- Mensajes: 6358
- Registrado: Lun, 18 Feb 2008 0:55
- Ubicación: rsg3nov@gmail.com
Re: El ojo de Polifemo
xaime oroza carballo escribió:O OLLO TORTO DE POLIFEMO
Mandei ao mar
camiñar polos confíns da túa faciana,
furgar cos dedos do vento
as feridas abertas na herba do cantil,
mentres o cranio bébedo do teu pai peta,
desesperadamente, na louza branca da almofía
provocando a tempestade da noite escura
nas chapacuñas do adro da igrexa
cunha cascallada inclemente,
sobrecollendo o hemisferio sur
no ollo pechado do ciclope de pedra
que vixía a cantiga do río
na fervenza das ninfas,
onde as túas mans de satén branco
abren de par en par as portas
aos ventos da galerna
e constrinxen os berros de liberdade
para sacia-la fame dos cans engaiolados
cun retallo de tres por catro metros de carne fresca,
segundo che foi ordenado pola voz do garda cego.
O ollo torto de Polifemo non entende de cantigas,
o fillo de Poseidón ten un séquito de nereidas
para abraiar aos mariñeiros de Odiseo
e facerse cos favores imposibles de Galatea.
EL OJO TUERTO DE POLIFEMO
He ordenado al mar
caminar por los confines de tu rostro,
hurgar con sus dedos de viento en las heridas abiertas
en el heno del acantilado
mientras el cráneo ebrio de tu padre
golpea desesperadamente la loza blanca del aguamanil
provocando la tempestad de la noche oscura
en las chapacuñas del atrio de la iglesia
con una carcajada inclemente
sobrecogiendo el hemisferio sur
en el ojo cerrado del cíclope de piedra
que vigila la canción del río
en la fuente de las ninfas
donde tus manos de satén blanco
abren de par en par las puertas
a los vientos de la galerna
y constriñen los gritos de libertad
para saciar el hambre de los perros enjaulados
con un retal de tres por cuatro metros de carne fresca
según te fue ordenado por la voz del guardián ciego.
El ojo tuerto de Polifemo no entiende de canciones,
el hijo de Poseidón tiene un séquito de nereidas
para deslumbrar a los marineros de Odiseo
y hacerse con los favores imposibles de Galatea.
Muíños 150420
Trad: Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/
Bello trabajo, te felicito
un abrazo fuerte, amigo
DERECHOS DE AUTOR RESERVADOS
Ricardo Serna G
- Julio Gonzalez Alonso
- Mensajes: 14747
- Registrado: Vie, 23 Nov 2007 20:56
- Ubicación: Leonés en Vizcaya.
- Contactar:
Re: El ojo de Polifemo
Salud.
-
- Mensajes: 30645
- Registrado: Mié, 09 Abr 2008 10:21
Re: El ojo de Polifemo
Abrazos
Pilar
-
- Mensajes: 6652
- Registrado: Mar, 17 May 2016 8:24
Re: El ojo de Polifemo
Norabua.
Un fuerte abrazo.
que te tortura el no poder escribir
o que
no puedes escribir porque estás torturado?
¿Dices
que estos tiempos te han convertido en un escéptico
o que
estos tiempos confirman tu escepticismo?
SAM SHEPARD
- Ramón Carballal
- Mensajes: 21550
- Registrado: Vie, 28 Dic 2007 16:24
- Ubicación: A Coruña
- Contactar:
Re: El ojo de Polifemo
"El poema eres tú recomponiendo el espejo que cada día rompes".
"Comprender es unificar lo invisible".
"Elijo la lluvia, porque al derramarse, muere".
"El mar está aquí, en tu silencio".
- Lunamar Solano
- Mensajes: 6004
- Registrado: Jue, 16 Abr 2009 21:22
- Contactar:
Re: El ojo de Polifemo
Un gusto leerte...cuídate mucho!!
Te abrazo con todo mi cariño...
Nancy
- xaime oroza carballo
- Mensajes: 4012
- Registrado: Mar, 16 Oct 2012 11:56
Re: El ojo de Polifemo
Ánimo, compañeiro, teño moitas ganas de falar de preto contigo.J. J. Martínez Ferreiro escribió:Lírica mpresionante, potente, cunhas imáxes que te collen polo peito e bandean en ti como unha tormenta mariña.
Non, a ti non ten "atontou" o confinamento, máis ben regresas como Odiseo cheo de experiencia e sabiduría.
Chama cando queiras. Aquí estou nas trincheiras, escoitando o estoupido das bombas de fora.
Todo un pracer de lectura.
Unha forte aperta, meu.
Unha aperta
- xaime oroza carballo
- Mensajes: 4012
- Registrado: Mar, 16 Oct 2012 11:56
Re: El ojo de Polifemo
Gracias por tus palabras, RafelRafel Calle escribió:Bello y evocador trabajo, amigo Xaime.
Felicidades.
Abrazos.
Un abrazo
- xaime oroza carballo
- Mensajes: 4012
- Registrado: Mar, 16 Oct 2012 11:56
Re: El ojo de Polifemo
Gracias a ti por tu paso y tu lectura, compañero.Ricardo Serna G escribió:xaime oroza carballo escribió:O OLLO TORTO DE POLIFEMO
Mandei ao mar
camiñar polos confíns da túa faciana,
furgar cos dedos do vento
as feridas abertas na herba do cantil,
mentres o cranio bébedo do teu pai peta,
desesperadamente, na louza branca da almofía
provocando a tempestade da noite escura
nas chapacuñas do adro da igrexa
cunha cascallada inclemente,
sobrecollendo o hemisferio sur
no ollo pechado do ciclope de pedra
que vixía a cantiga do río
na fervenza das ninfas,
onde as túas mans de satén branco
abren de par en par as portas
aos ventos da galerna
e constrinxen os berros de liberdade
para sacia-la fame dos cans engaiolados
cun retallo de tres por catro metros de carne fresca,
segundo che foi ordenado pola voz do garda cego.
O ollo torto de Polifemo non entende de cantigas,
o fillo de Poseidón ten un séquito de nereidas
para abraiar aos mariñeiros de Odiseo
e facerse cos favores imposibles de Galatea.
EL OJO TUERTO DE POLIFEMO
He ordenado al mar
caminar por los confines de tu rostro,
hurgar con sus dedos de viento en las heridas abiertas
en el heno del acantilado
mientras el cráneo ebrio de tu padre
golpea desesperadamente la loza blanca del aguamanil
provocando la tempestad de la noche oscura
en las chapacuñas del atrio de la iglesia
con una carcajada inclemente
sobrecogiendo el hemisferio sur
en el ojo cerrado del cíclope de piedra
que vigila la canción del río
en la fuente de las ninfas
donde tus manos de satén blanco
abren de par en par las puertas
a los vientos de la galerna
y constriñen los gritos de libertad
para saciar el hambre de los perros enjaulados
con un retal de tres por cuatro metros de carne fresca
según te fue ordenado por la voz del guardián ciego.
El ojo tuerto de Polifemo no entiende de canciones,
el hijo de Poseidón tiene un séquito de nereidas
para deslumbrar a los marineros de Odiseo
y hacerse con los favores imposibles de Galatea.
Muíños 150420
Trad: Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/
Bello trabajo, te felicito
un abrazo fuerte, amigo
Un abrazo
- xaime oroza carballo
- Mensajes: 4012
- Registrado: Mar, 16 Oct 2012 11:56
Re: El ojo de Polifemo
Gracias por tus palabras, Julio.Julio Gonzalez Alonso escribió:Grande, enorme el poema en su lenguaje y desarrollo. Con admiración.
Salud.
Salud, amigo
- xaime oroza carballo
- Mensajes: 4012
- Registrado: Mar, 16 Oct 2012 11:56
Re: El ojo de Polifemo
Gracias, Pilar, por tu siempre atenta lectura.Pilar Morte escribió:Me encanta el lirismo de tus versos, destilan sensibilidad en sus poros. Hermoso, muy hermoso poema.
Abrazos
Pilar
Un abrazo
- xaime oroza carballo
- Mensajes: 4012
- Registrado: Mar, 16 Oct 2012 11:56
Re: El ojo de Polifemo
Gracias por tus palabras, amigo Ramón.Ramón Castro Méndez escribió:Grandísimo poema, amigo Xaime.
Norabua.
Un fuerte abrazo.
Un abrazo, compañero