Página 1 de 2
El ojo de Polifemo
Publicado: Vie, 01 May 2020 20:14
por xaime oroza carballo
O OLLO TORTO DE POLIFEMO
Mandei ao mar
camiñar polos confíns da túa faciana,
furgar cos dedos do vento
as feridas abertas na herba do cantil,
mentres o cranio bébedo do teu pai peta,
desesperadamente, na louza branca da almofía
provocando a tempestade da noite escura
nas chapacuñas do adro da igrexa
cunha cascallada inclemente,
sobrecollendo o hemisferio sur
no ollo pechado do ciclope de pedra
que vixía a cantiga do río
na fervenza das ninfas,
onde as túas mans de satén branco
abren de par en par as portas
aos ventos da galerna
e constrinxen os berros de liberdade
para sacia-la fame dos cans engaiolados
cun retallo de tres por catro metros de carne fresca,
segundo che foi ordenado pola voz do garda cego.
O ollo torto de Polifemo non entende de cantigas,
o fillo de Poseidón ten un séquito de nereidas
para abraiar aos mariñeiros de Odiseo
e facerse cos favores imposibles de Galatea.
EL OJO TUERTO DE POLIFEMO
He ordenado al mar
caminar por los confines de tu rostro,
hurgar con sus dedos de viento en las heridas abiertas
en el heno del acantilado
mientras el cráneo ebrio de tu padre
golpea desesperadamente la loza blanca del aguamanil
provocando la tempestad de la noche oscura
en las chapacuñas del atrio de la iglesia
con una carcajada inclemente
sobrecogiendo el hemisferio sur
en el ojo cerrado del cíclope de piedra
que vigila la canción del río
en la fuente de las ninfas
donde tus manos de satén blanco
abren de par en par las puertas
a los vientos de la galerna
y constriñen los gritos de libertad
para saciar el hambre de los perros enjaulados
con un retal de tres por cuatro metros de carne fresca
según te fue ordenado por la voz del guardián ciego.
El ojo tuerto de Polifemo no entiende de canciones,
el hijo de Poseidón tiene un séquito de nereidas
para deslumbrar a los marineros de Odiseo
y hacerse con los favores imposibles de Galatea.
Muíños 150420
Trad: Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/
Re: El ojo de Polifemo
Publicado: Vie, 01 May 2020 20:27
por J. J. Martínez Ferreiro
Lírica mpresionante, potente, cunhas imáxes que te collen polo peito e bandean en ti como unha tormenta mariña.
Non, a ti non ten "atontou" o confinamento, máis ben regresas como Odiseo cheo de experiencia e sabiduría.
Chama cando queiras. Aquí estou nas trincheiras, escoitando o estoupido das bombas de fora.
Todo un pracer de lectura.
Unha forte aperta, meu.
Re: El ojo de Polifemo
Publicado: Mié, 06 May 2020 17:55
por Rafel Calle
Bello y evocador trabajo, amigo Xaime.
Felicidades.
Abrazos.
Re: El ojo de Polifemo
Publicado: Mié, 06 May 2020 18:44
por Ricardo Serna G
xaime oroza carballo escribió:O OLLO TORTO DE POLIFEMO
Mandei ao mar
camiñar polos confíns da túa faciana,
furgar cos dedos do vento
as feridas abertas na herba do cantil,
mentres o cranio bébedo do teu pai peta,
desesperadamente, na louza branca da almofía
provocando a tempestade da noite escura
nas chapacuñas do adro da igrexa
cunha cascallada inclemente,
sobrecollendo o hemisferio sur
no ollo pechado do ciclope de pedra
que vixía a cantiga do río
na fervenza das ninfas,
onde as túas mans de satén branco
abren de par en par as portas
aos ventos da galerna
e constrinxen os berros de liberdade
para sacia-la fame dos cans engaiolados
cun retallo de tres por catro metros de carne fresca,
segundo che foi ordenado pola voz do garda cego.
O ollo torto de Polifemo non entende de cantigas,
o fillo de Poseidón ten un séquito de nereidas
para abraiar aos mariñeiros de Odiseo
e facerse cos favores imposibles de Galatea.
EL OJO TUERTO DE POLIFEMO
He ordenado al mar
caminar por los confines de tu rostro,
hurgar con sus dedos de viento en las heridas abiertas
en el heno del acantilado
mientras el cráneo ebrio de tu padre
golpea desesperadamente la loza blanca del aguamanil
provocando la tempestad de la noche oscura
en las chapacuñas del atrio de la iglesia
con una carcajada inclemente
sobrecogiendo el hemisferio sur
en el ojo cerrado del cíclope de piedra
que vigila la canción del río
en la fuente de las ninfas
donde tus manos de satén blanco
abren de par en par las puertas
a los vientos de la galerna
y constriñen los gritos de libertad
para saciar el hambre de los perros enjaulados
con un retal de tres por cuatro metros de carne fresca
según te fue ordenado por la voz del guardián ciego.
El ojo tuerto de Polifemo no entiende de canciones,
el hijo de Poseidón tiene un séquito de nereidas
para deslumbrar a los marineros de Odiseo
y hacerse con los favores imposibles de Galatea.
Muíños 150420
Trad: Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/
Bello trabajo, te felicito
un abrazo fuerte, amigo
Re: El ojo de Polifemo
Publicado: Mié, 06 May 2020 20:23
por Julio Gonzalez Alonso
Grande, enorme el poema en su lenguaje y desarrollo. Con admiración.
Salud.
Re: El ojo de Polifemo
Publicado: Mié, 06 May 2020 22:55
por Pilar Morte
Me encanta el lirismo de tus versos, destilan sensibilidad en sus poros. Hermoso, muy hermoso poema.
Abrazos
Pilar
Re: El ojo de Polifemo
Publicado: Jue, 07 May 2020 9:35
por Ramón Castro Méndez
Grandísimo poema, amigo Xaime.
Norabua.
Un fuerte abrazo.
Re: El ojo de Polifemo
Publicado: Mar, 12 May 2020 20:26
por Ramón Carballal
Moi bó. Toda unha lección de lirismo. Forte aperta.
Re: El ojo de Polifemo
Publicado: Vie, 15 May 2020 16:54
por Lunamar Solano
Intensidad y contundencia que va capturando en el despliegue de tus versos querido amigo...
Un gusto leerte...cuídate mucho!!
Te abrazo con todo mi cariño...
Nancy
Re: El ojo de Polifemo
Publicado: Vie, 15 May 2020 20:23
por xaime oroza carballo
J. J. Martínez Ferreiro escribió:Lírica mpresionante, potente, cunhas imáxes que te collen polo peito e bandean en ti como unha tormenta mariña.
Non, a ti non ten "atontou" o confinamento, máis ben regresas como Odiseo cheo de experiencia e sabiduría.
Chama cando queiras. Aquí estou nas trincheiras, escoitando o estoupido das bombas de fora.
Todo un pracer de lectura.
Unha forte aperta, meu.
Ánimo, compañeiro, teño moitas ganas de falar de preto contigo.
Unha aperta
Re: El ojo de Polifemo
Publicado: Vie, 15 May 2020 20:24
por xaime oroza carballo
Rafel Calle escribió:Bello y evocador trabajo, amigo Xaime.
Felicidades.
Abrazos.
Gracias por tus palabras, Rafel
Un abrazo
Re: El ojo de Polifemo
Publicado: Vie, 15 May 2020 20:26
por xaime oroza carballo
Ricardo Serna G escribió:xaime oroza carballo escribió:O OLLO TORTO DE POLIFEMO
Mandei ao mar
camiñar polos confíns da túa faciana,
furgar cos dedos do vento
as feridas abertas na herba do cantil,
mentres o cranio bébedo do teu pai peta,
desesperadamente, na louza branca da almofía
provocando a tempestade da noite escura
nas chapacuñas do adro da igrexa
cunha cascallada inclemente,
sobrecollendo o hemisferio sur
no ollo pechado do ciclope de pedra
que vixía a cantiga do río
na fervenza das ninfas,
onde as túas mans de satén branco
abren de par en par as portas
aos ventos da galerna
e constrinxen os berros de liberdade
para sacia-la fame dos cans engaiolados
cun retallo de tres por catro metros de carne fresca,
segundo che foi ordenado pola voz do garda cego.
O ollo torto de Polifemo non entende de cantigas,
o fillo de Poseidón ten un séquito de nereidas
para abraiar aos mariñeiros de Odiseo
e facerse cos favores imposibles de Galatea.
EL OJO TUERTO DE POLIFEMO
He ordenado al mar
caminar por los confines de tu rostro,
hurgar con sus dedos de viento en las heridas abiertas
en el heno del acantilado
mientras el cráneo ebrio de tu padre
golpea desesperadamente la loza blanca del aguamanil
provocando la tempestad de la noche oscura
en las chapacuñas del atrio de la iglesia
con una carcajada inclemente
sobrecogiendo el hemisferio sur
en el ojo cerrado del cíclope de piedra
que vigila la canción del río
en la fuente de las ninfas
donde tus manos de satén blanco
abren de par en par las puertas
a los vientos de la galerna
y constriñen los gritos de libertad
para saciar el hambre de los perros enjaulados
con un retal de tres por cuatro metros de carne fresca
según te fue ordenado por la voz del guardián ciego.
El ojo tuerto de Polifemo no entiende de canciones,
el hijo de Poseidón tiene un séquito de nereidas
para deslumbrar a los marineros de Odiseo
y hacerse con los favores imposibles de Galatea.
Muíños 150420
Trad: Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/
Bello trabajo, te felicito
un abrazo fuerte, amigo
Gracias a ti por tu paso y tu lectura, compañero.
Un abrazo
Re: El ojo de Polifemo
Publicado: Vie, 15 May 2020 20:27
por xaime oroza carballo
Julio Gonzalez Alonso escribió:Grande, enorme el poema en su lenguaje y desarrollo. Con admiración.
Salud.
Gracias por tus palabras, Julio.
Salud, amigo
Re: El ojo de Polifemo
Publicado: Vie, 15 May 2020 20:28
por xaime oroza carballo
Pilar Morte escribió:Me encanta el lirismo de tus versos, destilan sensibilidad en sus poros. Hermoso, muy hermoso poema.
Abrazos
Pilar
Gracias, Pilar, por tu siempre atenta lectura.
Un abrazo
Re: El ojo de Polifemo
Publicado: Vie, 15 May 2020 20:30
por xaime oroza carballo
Ramón Castro Méndez escribió:Grandísimo poema, amigo Xaime.
Norabua.
Un fuerte abrazo.
Gracias por tus palabras, amigo Ramón.
Un abrazo, compañero