Página 1 de 3
Paxaros sen deus
Publicado: Jue, 20 Feb 2014 13:04
por xaime oroza carballo
101213 mel
CONTRAPUNTO
Xa sen cor
dos xílgaros no chan
as ás eivadas;
…………………………………………………..
de deus,
ao lonxe no ar,
lóstregos azuis
do paraíso.
…………………………………………………..
ao mencer na choiva óese o chío do miñato
fendendo a néboa gris da humanidade monocorde.
…………………………………………………..
Lóstregos azuis no ceo e ao contrapunto
o rechouchío no pó das ás sen cor, eivadas,
dos xílgaros sen deus.
Traducción al castellano:
101213 mel
CONTRAPUNTO
Ya sin color,
de los jilgueros en el suelo
las alas rotas;
de dios,
a lo lejos en el aire,
relámpagos azules
del paraíso.
.....................................................................................
Al amanecer en la lluvia se oye el chillido del gavilán
hendiendo la niebla gris de la humanidad monocorde.
.....................................................................................
Relámpagos azules en el cielo y al contrapunto
el trino en el polvo de las alas sin color, rotas,
de los jilgueros sin dios.
Trad: Shaim Et Alza
re: PAXAROS SEN DEUS
Publicado: Jue, 20 Feb 2014 13:19
por Pilar Morte
Un poema dulce que se lee con la suavidad de la seda.
Aplausos y abrazos
Pilar
re: PAXAROS SEN DEUS
Publicado: Jue, 20 Feb 2014 13:27
por Manuel Alonso
Me ha gustado el poema amigo, es breve pero muy bello, gracias, un abrazo.
Publicado: Jue, 20 Feb 2014 13:38
por Ana Muela Sopeña
Maravilloso, Xaime, como todo lo que escribes. Lirismo intenso en dos idiomas. Dulzura y belleza al servicio de la alta poesía.
Aplausos
Un abrazo
Ana
Re: PAXAROS SEN DEUS
Publicado: Jue, 20 Feb 2014 18:37
por Hallie Hernández Alfaro
xaime oroza carballo escribió:
101213 mel
CONTRAPUNTO
Xa sen cor
dos xílgaros no chan
as ás eivadas;
…………………………………………………..
de deus,
ao lonxe no ar,
lóstregos azuis
do paradiso.
…………………………………………………..
ao mencer na choiva óese o chío do miñato
fendendo a néboa gris da humanidade monocorde.
…………………………………………………..
Lóstregos azuis no ceo e ao contrapunto
o rechouchío no pó das ás sen cor, eivadas,
dos xílgaros sen deus.
xaimeoroza
101213 mel
CONTRAPUNTO
Ya sin color,
de los jilgueros en el suelo
las alas rotas;
de dios,
a lo lejos en el aire,
relámpagos azules
del paraíso.
.....................................................................................
Al amanecer en la lluvia se oye el chillido del gavilán
hendiendo la niebla gris de la humanidad monocorde.
.....................................................................................
Relámpagos azules en el cielo y al contrapunto
el trino en el polvo de las alas sen color, rotas,
de los jilgueros sin dios.
Trad: Shaim Et Alza
"Al amanecer en la lluvia se oye el chillido del gavilán
hendiendo la niebla gris de la humanidad monocorde."
Belleza pura y concentrada, Xaime.
Un gustazo volver a leerte.
Abrazo y felicidad.
re: PAXAROS SEN DEUS
Publicado: Jue, 20 Feb 2014 19:43
por J. J. Martínez Ferreiro
Después de algún tiempo volvemos a disfrutar de la poesía de Xaime Oroza, de esas pequeñas joyas poéticas donde naturaleza y hombre se encuentra, se entrecruzan por breves momentos en un éxtasis de belleza.
Benvido de novo, colegaso.
Re: re: PAXAROS SEN DEUS
Publicado: Vie, 21 Feb 2014 11:42
por xaime oroza carballo
Pilar Morte escribió:Un poema dulce que se lee con la suavidad de la seda.
Aplausos y abrazos
Pilar
Qué tal Pilar?, gracias por tus siempre amables palabras.
Unha aperta
Xaime
Publicado: Vie, 21 Feb 2014 15:42
por Carmen López
Versos bellísimos, Xaime, está la belleza toda nombrada y concentrada. Un placer.
Un abrazo.
Carmen
Publicado: Vie, 21 Feb 2014 17:20
por Bruno Laja
Suave, y también pura dureza el decir así, apoyando todos los miembros en una imagen de la naturaleza. Hablar, ver, como una muerte que orla el mundo, y después se va. Un placer leerte. Abrazos.
Publicado: Vie, 21 Feb 2014 18:59
por Ramón Carballal
Coincido cos compañeiros, un poema fermoso, moi lirico, con imaxes delicadas e sutís. Unha aperta.
Publicado: Sab, 22 Feb 2014 3:01
por Josefa A. Sánchez
Poesía fresca que se lee como el que bebe un vaso de agua de manantial. Me ha gustado mucho.
Un abrazo.
Pepa
Re: PAXAROS SEN DEUS
Publicado: Sab, 22 Feb 2014 19:42
por E. R. Aristy
xaime oroza carballo escribió:
101213 mel
CONTRAPUNTO
Xa sen cor
dos xílgaros no chan
as ás eivadas;
…………………………………………………..
de deus,
ao lonxe no ar,
lóstregos azuis
do paradiso.
…………………………………………………..
ao mencer na choiva óese o chío do miñato
fendendo a néboa gris da humanidade monocorde.
…………………………………………………..
Lóstregos azuis no ceo e ao contrapunto
o rechouchío no pó das ás sen cor, eivadas,
dos xílgaros sen deus.
xaimeoroza
101213 mel
CONTRAPUNTO
Ya sin color,
de los jilgueros en el suelo
las alas rotas;
de dios,
a lo lejos en el aire,
relámpagos azules
del paraíso.
.....................................................................................
Al amanecer en la lluvia se oye el chillido del gavilán
hendiendo la niebla gris de la humanidad monocorde.
.....................................................................................
Relámpagos azules en el cielo y al contrapunto
el trino en el polvo de las alas sen color, rotas,
de los jilgueros sin dios.
Trad: Shaim Et Alza
He imaginado un libro pequeño (de bolsillo),
Con dibujos pasteles, cielo, nubes, horizontes...y tan sólo un poema, éste poema.
Maravilloso! Abrazos, ERA
Re: re: PAXAROS SEN DEUS
Publicado: Lun, 24 Feb 2014 9:53
por xaime oroza carballo
Manuel Alonso escribió:Me ha gustado el poema amigo, es breve pero muy bello, gracias, un abrazo.
Gracias a ti, Manuel, por tu lectura.
Un abrazo
xaime
Publicado: Mié, 26 Feb 2014 12:54
por xaime oroza carballo
Ana Muela Sopeña escribió:Maravilloso, Xaime, como todo lo que escribes. Lirismo intenso en dos idiomas. Dulzura y belleza al servicio de la alta poesía.
Aplausos
Un abrazo
Ana
Ei, Ana, how´s life going?, gracias por tus palabras.
Leo tus envíos.
Un abrazo
xaime
Re: PAXAROS SEN DEUS
Publicado: Mar, 04 Mar 2014 9:55
por xaime oroza carballo
Hallie Hernández Alfaro escribió:xaime oroza carballo escribió:
101213 mel
CONTRAPUNTO
Xa sen cor
dos xílgaros no chan
as ás eivadas;
…………………………………………………..
de deus,
ao lonxe no ar,
lóstregos azuis
do paradiso.
…………………………………………………..
ao mencer na choiva óese o chío do miñato
fendendo a néboa gris da humanidade monocorde.
…………………………………………………..
Lóstregos azuis no ceo e ao contrapunto
o rechouchío no pó das ás sen cor, eivadas,
dos xílgaros sen deus.
xaimeoroza
101213 mel
CONTRAPUNTO
Ya sin color,
de los jilgueros en el suelo
las alas rotas;
de dios,
a lo lejos en el aire,
relámpagos azules
del paraíso.
.....................................................................................
Al amanecer en la lluvia se oye el chillido del gavilán
hendiendo la niebla gris de la humanidad monocorde.
.....................................................................................
Relámpagos azules en el cielo y al contrapunto
el trino en el polvo de las alas sen color, rotas,
de los jilgueros sin dios.
Trad: Shaim Et Alza
"Al amanecer en la lluvia se oye el chillido del gavilán
hendiendo la niebla gris de la humanidad monocorde."
Belleza pura y concentrada, Xaime.
Un gustazo volver a leerte.
Abrazo y felicidad.
Que tal, Hallie, seguiremos, despacio pero seguiremos. Unha aperta
Xaime