Página 1 de 3
O murmurio dos piñeiros (Poemas galegos IX)
Publicado: Sab, 06 Abr 2013 20:59
por J. J. Martínez Ferreiro
Asubía o murmurio do piñieros
na ausencia do que foi,
que xa non me lembro que era
e que se espalla
leve no aire.
Versión en castellano:
Silba el murmullo de los pinos
en la ausencia de lo que fue,
que ya no me acuerdo qué era
y que irradia leve en el aire.
re: O murmurio do piñeiral (Poemas galegos IX)
Publicado: Sab, 06 Abr 2013 22:19
por Ramón Ataz
Bellísimo en su brevedad, J.J. Logras una tremenda profundidad existencial en un par de pinceladas. Admirable.
Un abrazo.
Publicado: Dom, 07 Abr 2013 5:34
por F. Enrique
Delicioso, J.M.M., lo que fue y lo que no pasó. Lo veo muy cercano a algunos de Los noventa poemas últimos de Pessoa, y como ellos son un buen ejemplo de melancolía de diálogo con la naturaleza en un intento de encontrar lo que buscamos o llorar por lo perdido. Un Gran poema.
Un abrazo.
Re: re: O murmurio do piñeiral (Poemas galegos IX)
Publicado: Dom, 07 Abr 2013 10:45
por J. J. Martínez Ferreiro
Ramón Ataz escribió:Bellísimo en su brevedad, J.J. Logras una tremenda profundidad existencial en un par de pinceladas. Admirable.
Un abrazo.
Gracias Ramón por abrir este tema de tan generosas maneras. Celebro que te haya gustado.
Un abrazo.
Publicado: Dom, 07 Abr 2013 10:45
por Guillermo Cumar.
JMM, nada permanece, todo cambia.
un abrazo
re: O murmurio do piñeiral (Poemas galegos IX)
Publicado: Dom, 07 Abr 2013 10:49
por Pilar Morte
Hemos de concienciarnos de la impermanencia, es nuestra esencia. Preciosos versos
Besos
Pilar
Publicado: Dom, 07 Abr 2013 10:50
por Luis Oroz
Tiene aire de Haiku este Poema, no por su tamaño, sino por esa chispazo que enciende la naturaleza a través de tus manos.
Te está quedando un Poemario bilingüe de alto bouquet.
Un abrazo, compi.
Publicado: Lun, 08 Abr 2013 8:33
por J. J. Martínez Ferreiro
F. Enrique escribió:Delicioso, J.M.M., lo que fue y lo que no pasó. Lo veo muy cercano a algunos de Los noventa poemas últimos de Pessoa, y como ellos son un buen ejemplo de melancolía de diálogo con la naturaleza en un intento de encontrar lo que buscamos o llorar por lo perdido. Un Gran poema.
Un abrazo.
Gracias Enrique, es todo un honor que mis poemas te sugieran a tan insigne poeta mayor, uno de los más grandes de todos los tiempos, sin duda alguna.
Un abrazo.
Publicado: Mié, 24 Abr 2013 6:07
por Rafel Calle
Ferreiro cantando en gallego.
Publicado: Mié, 24 Abr 2013 11:20
por J. J. Martínez Ferreiro
Guillermo Cuesta escribió:JMM, nada permanece, todo cambia.
un abrazo
Gracis Guillermo por tu paso e interesante comentario.
Un abrazo.
Re: re: O murmurio do piñeiral (Poemas galegos IX)
Publicado: Sab, 31 Ago 2013 0:58
por J. J. Martínez Ferreiro
Pilar Morte escribió:Hemos de concienciarnos de la impermanencia, es nuestra esencia. Preciosos versos
Besos
Pilar
Gracias Pilar por tan profundo y hermoso comentario.
Biquiños.
Re: O murmurio do piñeiral (Poemas galegos IX)
Publicado: Sab, 31 Ago 2013 15:48
por Julio Gonzalez Alonso
J. J. M. Ferreiro escribió:O murmurio do piñeiral
asubía na ausencia
do outro, do que foi,
que xa non me lembro que era
e que se espalla
leve no aire.
Versión en castellano:
El rumor del pinar
El rumor del pinar
silba en la ausencia de lo otro,
de lo que fue,
que ya no me acuerdo qué era
y que irradia leve en el aire.
Se me había escapado esta bocanada de poesía auténtica, amigo Ferreiro. Cuanto más la leo, más me gusta y cautiva. Con un abrazo.
Salud.
Publicado: Sab, 31 Ago 2013 16:37
por Ramón Carballal
Moi fermoso. Sutil e misterioso. Parabéns e unha aperta.
Re: O murmurio do piñeiral (Poemas galegos IX)
Publicado: Sab, 31 Ago 2013 17:08
por E. R. Aristy
J. J. M. Ferreiro escribió:O murmurio do piñeiral
asubía na ausencia
do outro, do que foi,
que xa non me lembro que era
e que se espalla
leve no aire.
Versión en castellano:
El rumor del pinar
El rumor del pinar
silba en la ausencia de lo otro,
de lo que fue,
que ya no me acuerdo qué era
y que irradia leve en el aire.
Sólo el hombre, en modo especial, el poeta, evoca lo que fue y no fue. Maravilloso! Abrazos, ERA
Publicado: Sab, 31 Ago 2013 19:16
por Hallie Hernández Alfaro
Un breve mágico, querido Ferreiro.
Abrazote y enhorabuenas.
PD: Me ha removido mucho leer que Ramón te comentó un mes antes de su viaje. Qué duro es no verle brillar en Alaire.