Página 3 de 3

Re: Os álamos de Area

Publicado: Dom, 13 Jul 2025 9:33
por Administración Alaire
Enhorabuena, amigo Ferreiro, por el reconocimiento como Poema de la Semana a tu obra "Os álamos de Area".
Un cordial abrazo.

Re: Os álamos de Area

Publicado: Dom, 13 Jul 2025 9:52
por J. J. Martínez Ferreiro
Gracias al jurado de este mes por el reconocimiento a este viejo poema.

Un fuerte abrazo.

Re: Os álamos de Area

Publicado: Dom, 13 Jul 2025 11:10
por Ramón Carballal
Felicidades por la merecida distinción. Unha forte aperta.

Re: Os álamos de Area

Publicado: Dom, 13 Jul 2025 11:11
por José M. F. Febles
J. J. Martínez Ferreiro escribió: Sab, 11 Jun 2016 10:08 Imagen
Area, es una playa de la costas de Viveiro


Os meus ollos abritan unha leira de acougo
aquí, nos álamos de Area,
mentres sinto morrer ao mar.
É no bater costeiro onde o alma sucumbe.
Ah... as vizosas augas de fondas criadeiras!

Nesta quietude que respiro,
penetra en min o arcano dos insectos,
o aire maduro dun á,
a colleita nova da terra.

Alá, ao lonxe, os cumes do Vicedo
xiran a todo vento
o desatino dos muiños
aquí, moi preto, o varal
creba a súa luz de pau seco,
ceiba o ferreiro os seus filigranas no aire,
refulxen ao Sol os pedais no alto
a bicicleta, e detrás, ao fondo,
farfalla a escuma un remuíño excéntrico.

De súpeto, todo se aquieta.
Enmudece a prata dos álamos ao cegador azul.

Silencio.

Hoxe, a mañá
discorreu a través de min,
e ollei doutra maneira.


Version en castellano:

Mis ojos entretienen el aliento,
aquí, bajo los álamos de Area,
mientras siento morir al mar.
Es en el retumbar costero
donde mi alma se derrumba.
¡Ah… las fértiles aguas de profundas matrices!

En esta quietud que respiro,
penetra en mí el arcano de los insectos,
el aire maduro de un ala,
la cosecha reciente de la tierra.

Allá, lejanas, las cumbres de O Vicedo
giran a todo viento locuras de veleta,
aquí, muy cerca, la baranda
cruje su luz de palo seco,
un carbonero lanza al aire sus filigranas,
brillan al Sol los pedales en alto
la bicicleta, y detrás, al fondo,
balbucea la espuma un remolino excéntrico.

De repente, todo se aquieta.
Enmudece la plata de los álamos
al cegador azul.

Silencio.

Hoy, la mañana
ha fluido a través de mí,
y he mirado de otra manera.
MI FELICITACIÓN Y UN FUERTE ABRAZO, DESDE LA SOLEDAD DE MI ISLA.

Re: Os álamos de Area

Publicado: Dom, 13 Jul 2025 12:00
por Julio Gonzalez Alonso
Buena elección. Así disfrutamos la quietud y mansedumbre de estos álamos y celebramos tus versos. Abrazo grande.

Re: Os álamos de Area

Publicado: Dom, 13 Jul 2025 14:43
por Ana Muela Sopeña
Maravilloso en ambos idiomas, Ferreiro:

Un lirismo suave envuelve todos los versos. Además, hay dos niveles de percepción del poema: el de la realidad del paisaje y el surrealista de la mirada interna de ese paisaje.

Me ha gustado mucho.

Enhorabuena por el galardón de la semana.

Aplausos... muchos
Un beso
Ana

Re: Os álamos de Area

Publicado: Dom, 13 Jul 2025 20:17
por Lisandro Sánchez
Me hiciste realizar, J. J., un mágico, muy mágico -casi hechizado- viaje a las costas de aquella región donde mi bisabuelo José Sánchez Casal fabricaba los velámenes para los pescadores (eso era en Celeiro).

Con respecto a la versión gallega, no entiendo una jota de gallego, pero igual la encuentro muy sonora, acompasada, danzante, por ejemplo en:

"ceiba o ferreiro os seus filigranas no aire,
refulxen ao Sol os pedais no alto
a bicicleta, e detrás, ao fondo,
farfalla a escuma un remuíño excéntrico".

Gracias por el emocionante viaje. Y felicitaciones por el reconocimiento; con toda seguridad, más que merecido.

Lisandro