J. J. M. Ferreiro escribió:Onde repousa o devezo como un arcano
que endexamais se rende
porque sempre foi leria;
lutuosas datas incumpridas,
sen termo buscándome.
¿Canto persistirá este sono de augas arredadas?
Rememorar un rostro amado, agora impenetrable
porque xa foi
aquel corpo nu como un selo de vida.
A súa lembranza
será teimuda
porque ata o fin evoca a pedra
os seu ademán fósil.
Versión en castellano:
Donde reposa el afán como un arcano
que nunca se rinde
porque siempre fue mentira;
luctuosas fechas incumplidas,
sin término buscándome.
Cuánto durará este sueño de aguas lejanas.
Recordar un rostro amado, ahora impenetrable
porque ya fue
aquel cuerpo desnudo como un sello de vida.
Su memoria será obsesiva
porque la piedra hasta el final evoca
su fósil ademán .
Doblemente hermoso por su bilingualismo. Un placer de lectura, Ferreiro. ERA