Gracias, querida Pilar,por ese lectura indica que haces del poema.Pilar Morte escribió:Precioso y de un lirismo que atrapa.
Besos
Pilar
Bicos
Moderadores: J. J. Martínez Ferreiro, Rafel Calle
Gracias, querida Pilar,por ese lectura indica que haces del poema.Pilar Morte escribió:Precioso y de un lirismo que atrapa.
Besos
Pilar
Gracias, querida amiga. Es todo un lujo tenerte de fiel lectora de mi poesía.E. R. Aristy escribió:J. J. M. Ferreiro escribió: Cada mirada da la hora que late en sus entrañas. Me maravilla la sensualidad tersa de tus versos, Ferreiro.son una mirada amorosa y apreciativa a la amada. Dos miradas, qué tan profunda observación, qué lente poético fotografía el elusivo calor emanante del amor? Tú,Ferreiro. Abrazos, ERA
J. J. M. Ferreiro escribió:Primeiro está o lume...
Si, rosean os teus primeiros lumes
no alento das aves que pasan,
e ascende a caixa de música
ao fondo do teu ventre, extraviada.
Despois xorde o illó,
e a auga vai destrenzando as túas cadeiras.
Logo aséntase a mármore
da túa fronte,
e cara a ti achéganse aboiando as palabras
nos teus cabelos despregadas;
as palabras larvarias, espidas de futuro.
Ao final, ábrense os teus ollos,
crisálides de todas as miradas.
Versión en castellano:
Primero está el fuego…
Sí, florecen tus primeros fuegos
en el aliento
de la aves que pasan,
y asciende la caja de música,
al fondo de tu vientre, extraviada.
Después nace la fuente,
y el agua
va destrenzando tus caderas.
Luego se asienta el mármol de tu frente,
y hacia ti arriban
nadando las palabras
en tus cabellos desplegadas,
las palabras larvarias desnudas de futuro.
Finalmente, se abren
tus ojos,
crisálidas de todas las miradas.
Julio Gonzalez Alonso escribió:Soberbio, amigo Ferreiro. Tienes que preparar y publicar un poemario con estos poemas. Abrazos y abrazos. Salud.
Gracias, Pepiña, pues yo también me quedo mudo ante tu abierta mudez.Josefa A. Sánchez escribió:No puedo decir nada porque me he quedado con la boca abierta. Jo.
Un abrazo.
Pepa
Gracias a ti, curra, por pasar y comentar.curra anguiano escribió:Precioso, un millón de gracias
J. J. M. Ferreiro escribió:
Primeiro foi o lume...
Si, rosean os teus primeiros lumes
no alento das aves que pasan,
e escoitase a caixa de música
no fondo do teu ventre, extraviada.
Despois xorde a fonte,
e a auga vai destrenzando as túas cadeiras.
Logo aséntase a mármore
da túa fronte,
e cara a ti achéganse aboiando
as palabras
nos teus cabelos despregadas;
as palabras larvarias,
os versos
aínda non pronunciados.
Ao final, ábrense os teus ollos,
crisálides de todas as miradas.
Versión en castellano:
Primero se encendió tu fuego…
Sí, brotan tus primeros fuegos
en el aliento
de las aves que pasan,
y se oye la caja de música,
al fondo de tu vientre, extraviada.
Después nace la fuente,
y el agua
va destrenzando tus caderas.
Luego se asienta el mármol de tu frente,
y hacia ti arriban nadando
las palabras
en tus cabellos desplegadas,
las palabras larvarias,
los versos
aún no pronunciados.
Finalmente, se abren
tus ojos,
crisálidas de todas las miradas.
Magnífico, J.J. Me encantan por igual en los dos idiomas.J. J. M. Ferreiro escribió:
Primeiro foi o lume...
Si, rosean os teus primeiros lumes
no alento das aves que pasan,
e escoitase a caixa de música
no fondo do teu ventre, extraviada.
Despois xorde a fonte,
e a auga vai destrenzando as túas cadeiras.
Logo aséntase a mármore
da túa fronte,
e cara a ti achéganse aboiando
as palabras
nos teus cabelos despregadas;
as palabras larvarias,
os versos
aínda non pronunciados.
Ao final, ábrense os teus ollos,
crisálides de todas as miradas.
Versión en castellano:
Primero se encendió tu fuego…
Sí, brotan tus primeros fuegos
en el aliento
de las aves que pasan,
y se oye la caja de música,
al fondo de tu vientre, extraviada.
Después nace la fuente,
y el agua
va destrenzando tus caderas.
Luego se asienta el mármol de tu frente,
y hacia ti arriban nadando
las palabras
en tus cabellos desplegadas,
las palabras larvarias,
los versos
aún no pronunciados.
Finalmente, se abren
tus ojos,
crisálidas de todas las miradas.