Página 1 de 1

Etión

Publicado: Mar, 21 Oct 2025 23:49
por xaime oroza carballo
ETIÓN

(Del libro de poemas “Lóstregos de orballo” de Fina Roca)

Para que a cor do asubío enxel do xílgaro 
                            na choiva contra o vento?
.............................................................................
Vagalumes fendendo
o negro da noite,
                            arelas da alba.
.............................................................................
Unha muller camiña 
pola longa estrada azul ao sol
	                    e vai cantado.
.............................................................................
                                        E t i o n 
Noite, etion! Etion, noite... 
Noitébrego etion, etion, 
solpor de noite de lúa chea. 
                           Etión... Etión... Etión... 
.............................................................................
Noite de fume negro, 
ouveo de tebras, de sombras negras, 
escuras e tenebrosas. 
                          Etión, etión, etión… 
Inmortal fraqueza da mortalidade eterna, 
berce de poetas. 
                          Etion, etion, etion... 
.............................................................................
Cheiras negro, negro, negro, negro, 
aínda que premas a lúa, 
non podes ver o fulgor das estrelas... 
                          Etión, Etión, Etión... 
.............................................................................
Arelas da alba,
                          fende o vagalume
                          o negro da noite.
.............................................................................
O tempo pasa 
pero o cravo segue cravado no corazón… 
Só queda o rechouchío dun paxaro 
                       nas follas novas 
                       dunha árbore vella
.............................................................................
Unha muller camiña 
pola longa estrada azul ao sol,
				señardade nos ollos
.............................................................................
                                Arelas da alba,
fende un vagalume
                                o segredo da noite
con lóstregos de orballo.
.............................................................................
Benvidos á vertixe! 
Saúde e boa proa!

ETIÓN

Para que el color del silbido ligero 
del jílguero en la lluvia contra el viento?
.............................................................................
Luciérnagas hendiendo el negro de la noche,
                                ansias de alba.
.............................................................................
Una mujer camina 
por la larga carretera azul al sol
	                       y va cantado.
.............................................................................
Noche, etion! Etion, noche... 
Noctívago etion, etion, 
crepúsculo de noche de luna llena.
                               Etión... Etión... Etión... 
.............................................................................
Noche de humo negro, aullido de tinieblas, 
de sombras negras, oscuras y tenebrosas. 
                               Etión, etión, etión. 
Inmortal flaqueza de la mortalidad eterna, 
cuna de poetas. 
                               Etion, etion, etion... 
.............................................................................
Hueles negro, negro, negro, negro, 
aunque presiones la luna, 
no puedes ver el fulgor de las estrellas...
                               Etión, Etión, Etión... 
.............................................................................
Zozobras de alba,
                               hiende la luciérnaga
                               el negro de la noche.
.............................................................................
El tiempo pasa pero, 
el clavo sigue clavado en el corazón, 
sólo queda el gorjeo de un pájaro 
en las hojas nuevas de un árbol viejo
.............................................................................
Una mujer camina 
por la larga carretera azul al sol,
				soledad en los ojos
.............................................................................
Ansias de alba, hiende una luciérnaga
                               el secreto de la noche 
                               con relámpagos de llovizna.
.............................................................................
Bienvenidos al vértigo! 
Salud y buena proa!
								
Muíños, 30092025

Trad: Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/

Re: Etión

Publicado: Mié, 22 Oct 2025 0:35
por Ana Muela Sopeña
Qué bello, Xaime:

Se respira misterio y leyenda en cada verso. Esa noche... ese color negro, esa misterio oculto en cada palabra...

Me ha gustado mucho tanto en gallego como en castellano.

Felicidades
Un beso enorme
Ana

Re: Etión

Publicado: Mié, 22 Oct 2025 8:13
por Marisa Peral
Felicidades, Xaime, por este despertar de cuento, de bosques y magia.

Gracias y un bico.

Re: Etión

Publicado: Mié, 22 Oct 2025 17:30
por Alejandro Costa
Es un escrito excelente, Xaime.

Bien escrito y profundo.

Una pregunta, cuando hablas de etión ¿te refieres al pesticida?

Un fuerte abrazo, compañero.

Re: Etión

Publicado: Dom, 02 Nov 2025 1:35
por xaime oroza carballo
Ana Muela Sopeña escribió: Mié, 22 Oct 2025 0:35 Qué bello, Xaime:

Se respira misterio y leyenda en cada verso. Esa noche... ese color negro, esa misterio oculto en cada palabra...

Me ha gustado mucho tanto en gallego como en castellano.

Felicidades
Un beso enorme
Ana
Es un poema a dos hecho cantiga para la presentación de un poemario de una compañera.
Gracias, Ana.

Un bico.

Re: Etión

Publicado: Dom, 02 Nov 2025 1:36
por xaime oroza carballo
Marisa Peral escribió: Mié, 22 Oct 2025 8:13 Felicidades, Xaime, por este despertar de cuento, de bosques y magia.

Gracias y un bico.
Grazas a ti, por estar sempre aí, Marisa. Fermoso galano a túa presenza.

Un bico.