Gracias a ti por acercarte. Estimo tus palabras.
Fonda aperta. (Un abrazo)
Moderadores: J. J. Martínez Ferreiro, Rafel Calle
Gracias, Javier. Sabes que estimo hondamente tu paso.Javier Dicenzo escribió: ↑Dom, 13 Nov 2022 21:28 Felicitación por el galardón un placer pasar por tu obra.
Grazas, meu. Sei ben de certo que temos un sitio privilexiado nas túas arelanzas, iso é: inestimábel!!!, xuroo!!!J. J. Martínez Ferreiro escribió: ↑Lun, 14 Nov 2022 23:36 NORABOA, boi meu, Por este merecido recoñecemento a tan máxico poema.
Unha forte aperta.
Querido amigo paso a dejarte mis felicitaciones por el reconociimieto más que merecido y te dejos algunas flores porque eres un ganador. Abrazos-Administración Alaire escribió: ↑Dom, 13 Nov 2022 7:12 Enhorabuena, amigo Xaime, por este reconocimiento como Poema de la Semana a tu obra "Idas son".
Un cordial abrazo.
Agradezco, de corazón, tus palabras.jose manuel saiz escribió: ↑Mar, 15 Nov 2022 11:00 Enhorabuena Xaime por el merecido reconocimiento.
Un fuerte abrazo.
J. Manuel
Gracias, Pilar, por toda la empatía que recibo, siempre de tu amistad.Pilar Morte escribió: ↑Mar, 15 Nov 2022 11:34 Enhorabuena, querido amigo, por el, merecido, reconocimiento a tu estupendo poema.
Abrazos
Gracias, Ignacio. Estimo hondamente, tus palabras.Ignacio Mincholed escribió: ↑Mar, 15 Nov 2022 18:10 Felicidades, Xaime, me alegra verte en primera plana.
Un abrazo.
Ignacio
Sabes que estimo, hondamente, tu amistad. Gracias, Mirta.Mirta Elena Tessio escribió: ↑Mar, 15 Nov 2022 18:30Querido amigo paso a dejarte mis felicitaciones por el reconociimieto más que merecido y te dejos algunas flores porque eres un ganador. Abrazos-Administración Alaire escribió: ↑Dom, 13 Nov 2022 7:12 Enhorabuena, amigo Xaime, por este reconocimiento como Poema de la Semana a tu obra "Idas son".
Un cordial abrazo.
Gracias, Ana. Siempre inestimable tu presencia.Ana Muela Sopeña escribió: ↑Mié, 16 Nov 2022 14:44 Fantástica elección como poema de la semana, Xaime:
Reitero mi enhorabuena y mis aplausos.
Un fuerte abrazo, amigo poeta
Ana
Extraordinario poema, Xaime, que manera de vivir y vibrar! Felicidades! ERAxaime oroza carballo escribió: ↑Dom, 02 Oct 2022 23:24NO MAR DE CHARINHO Naveguei as túas verbas na mar en calma e na galerna ningunha me fixo dor, e viaxei na noite cara á ningures coa soidade, ningunha me fixo dor requintei a maldade, falei co espello escuro para coller coas mans a luz da lúa chea ningunha me fixo dor, ningunha me fixo dor. Nos recunchos da almofada deixo ancorados soños de ti, navegando na maxia da luz da lúa chea, ningunha me fixo dor Idas son as sombras fuxidías, idas, idas son as flores, idas, idas son ao caos da man cos meus amores. Idas son as sombras, idas son as flores, idas, idas son cos meus amores. Idas son. Ningunha me fixo dor. Fóronse as flores, idas son ao caos da man cos meus amores. Idas, idas son as flores, idas son cos meus amores. Ningunha me fixo dor.
EN EL MAR DE CHARINHO Navegué tus palabras en la mar en calma y en la galerna, ninguna me hizo dolor, y viajé en la noche hacia jamás con la soledad, ninguna me hizo dolor; refiné la maldad, hablé con el espejo oscuro para coger con las manos la luz de la luna llena, ninguna me hizo dolor, ninguna me hizo dolor. En los rincones de la almohada dejo anclados sueños de ti, navegando en la magia de la luz de la luna llena, ninguna me hizo dolor. Idas son las sombras huidizas, idas, idas son las flores, idas, idas son al caos de la mano con mis amores. Idas son las sombras, idas son las flores, idas, idas son con mis amores. Idas son. Ninguna me hizo dolor. Se fueron las flores, idas son al caos de la mano con mis amores. Idas, idas son las flores, idas son con mis amores. Ninguna me hizo dolor.
Trad: Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/
Gracias por tu aliento, ERA. Siempre un bálsamo tu llegada.E. R. Aristy escribió: ↑Sab, 19 Nov 2022 22:39Extraordinario poema, Xaime, que manera de vivir y vibrar! Felicidades! ERAxaime oroza carballo escribió: ↑Dom, 02 Oct 2022 23:24NO MAR DE CHARINHO Naveguei as túas verbas na mar en calma e na galerna ningunha me fixo dor, e viaxei na noite cara á ningures coa soidade, ningunha me fixo dor requintei a maldade, falei co espello escuro para coller coas mans a luz da lúa chea ningunha me fixo dor, ningunha me fixo dor. Nos recunchos da almofada deixo ancorados soños de ti, navegando na maxia da luz da lúa chea, ningunha me fixo dor Idas son as sombras fuxidías, idas, idas son as flores, idas, idas son ao caos da man cos meus amores. Idas son as sombras, idas son as flores, idas, idas son cos meus amores. Idas son. Ningunha me fixo dor. Fóronse as flores, idas son ao caos da man cos meus amores. Idas, idas son as flores, idas son cos meus amores. Ningunha me fixo dor.
EN EL MAR DE CHARINHO Navegué tus palabras en la mar en calma y en la galerna, ninguna me hizo dolor, y viajé en la noche hacia jamás con la soledad, ninguna me hizo dolor; refiné la maldad, hablé con el espejo oscuro para coger con las manos la luz de la luna llena, ninguna me hizo dolor, ninguna me hizo dolor. En los rincones de la almohada dejo anclados sueños de ti, navegando en la magia de la luz de la luna llena, ninguna me hizo dolor. Idas son las sombras huidizas, idas, idas son las flores, idas, idas son al caos de la mano con mis amores. Idas son las sombras, idas son las flores, idas, idas son con mis amores. Idas son. Ninguna me hizo dolor. Se fueron las flores, idas son al caos de la mano con mis amores. Idas, idas son las flores, idas son con mis amores. Ninguna me hizo dolor.
Trad: Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/