Página 1 de 2

Para Froilán

Publicado: Mié, 17 Nov 2021 0:54
por xaime oroza carballo
CANTIGA DE AMIGO

Sen saber,
parei durmir un sono
	no portal infame,
húmido, noxento,
		 abxecto, ,
onde repousan
	as sereas de ollos
		moi verdes
	da néboa do mar.

Lambéronme  as feridas,
abalaron, sen pedir
		nada a cambio,
meu soño urxente
		co seu canto...

... fíxenme á mar
	co trebón do amencer
		que me esperaba,

		e no ar do vento
		eu vinos correr,
			meu amigo

		e do vento no ar
		vinos eu voar,
			miña amada

		contra os brancos nubeiros,
		contra os nubeiros brancos

		mentres voaban
			as ondas  do mar
			se erguían,

		mentres voaban
			do mar as ondas
				levaban

		coa escuma branca 
		no ar da choiva

		no ar da choiva
		coa escuma branca

		ían ela e as aves,
			meu amigo

		coas miñas arelas
				a cabalo
		dos nubeiros brancos.		

(Para Froilán, sempre comigo)	
			 
CANTIGA DE AMIGO

Sin saber,
paré a dormir un sueño
	en el portal infame,
húmedo, asqueroso,
		 abyecto, ,
donde reposan
	las sirenas de ojos
		muy verdes
	de la niebla del mar.

Me lamieron  las heridas,
mecieron, sin pedir
		nada a cambio,
mi sueño urgente
		con su canto...

... me hice a la mar
	con la tormenta del amanecer
		que me esperaba,

		y en el aire del viento
		yo los vi correr,
			mi amigo

		y del viento en el aire
		los vi yo volar,
			mi amada

		contra las blancas nubes,
		contra los nubes blancas

		mientras volaban
			las ondas  del mar
			se erguían,

		mientras volaban
			del mar las ondas
				se elevaban

		con la escuma blanca 
		en el aire de la lluvia

		en el aire de la lluvia
		con la escuma blanca
		iban ella y las aves,
			mi amigo

		con mis anhelos
				a caballo
		de las nubes blancas.		

						Vigo, 211021
						Muíños, 131121


(Para Froilán, siempre conmigo)


Trad: Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/

Re: Para Froilán

Publicado: Mié, 17 Nov 2021 9:41
por J. J. Martínez Ferreiro
Un sentido e entrañable homenaxe a ese home irrepetible, Froilan Liz, amigo, compañeiro e maestro de maestros.

Recomendo escoitar o poema recitado na voz de Xaime có magnífico acompañamento ao acordeón do gran Simón Rúa.
(Recomiendo escuchar el poema recitado en la voz de Xaime con el magnífico acompañamiento al acordeón del gran Simón Rúa)

Unha moi forte aperta, boi meu, nestes luctuosos días.

Re: Para Froilán

Publicado: Mié, 17 Nov 2021 19:40
por Concha Vidal
Fantástico leer este poema en su dialecto, y precisa la información de Ferreiro sobre escucharlo.
Aunque la traducción al castellano sirva para que la entendamos todos, y lo agradezco infinito, la cadencia de origen es insuperable.
Abrazos mediterráneos y gracias por compartir.

Re: Para Froilán

Publicado: Mié, 17 Nov 2021 20:15
por Marisa Peral
Cuánto afecto se desprende de este maravilloso homenaje al amigo que ya no está.
Y cómo te entiendo Xaime.
Te acompaño en tu dolor, amigo, y te envío un cálido abrazo.

Re: Para Froilán

Publicado: Mié, 17 Nov 2021 20:16
por Mirta Elena Tessio
xaime oroza carballo escribió: Mié, 17 Nov 2021 0:54
CANTIGA DE AMIGO

Sen saber,
parei durmir un sono
	no portal infame,
húmido, noxento,
		 abxecto, ,
onde repousan
	as sereas de ollos
		moi verdes
	da néboa do mar.

Lambéronme  as feridas,
abalaron, sen pedir
		nada a cambio,
meu soño urxente
		co seu canto...

... fíxenme á mar
	co trebón do amencer
		que me esperaba,

		e no ar do vento
		eu vinos correr,
			meu amigo

		e do vento no ar
		vinos eu voar,
			miña amada

		contra os brancos nubeiros,
		contra os nubeiros brancos

		mentres voaban
			as ondas  do mar
			se erguían,

		mentres voaban
			do mar as ondas
				levaban

		coa escuma branca 
		no ar da choiva

		no ar da choiva
		coa escuma branca

		ían ela e as aves,
			meu amigo

		coas miñas arelas
				a cabalo
		dos nubeiros brancos.		

(Para Froilán, sempre comigo)	
			 
CANTIGA DE AMIGO

Sin saber,
paré a dormir un sueño
	en el portal infame,
húmedo, asqueroso,
		 abyecto, ,
donde reposan
	las sirenas de ojos
		muy verdes
	de la niebla del mar.

Me lamieron  las heridas,
mecieron, sin pedir
		nada a cambio,
mi sueño urgente
		con su canto...

... me hice a la mar
	con la tormenta del amanecer
		que me esperaba,

		y en el aire del viento
		yo los vi correr,
			mi amigo

		y del viento en el aire
		los vi yo volar,
			mi amada

		contra las blancas nubes,
		contra los nubes blancas

		mientras volaban
			las ondas  del mar
			se erguían,

		mientras volaban
			del mar las ondas
				se elevaban

		con la escuma blanca 
		en el aire de la lluvia

		en el aire de la lluvia
		con la escuma blanca
		iban ella y las aves,
			mi amigo

		con mis anhelos
				a caballo
		de las nubes blancas.		

						Vigo, 211021
						Muíños, 131121


(Para Froilán, siempre conmigo)


Trad: Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/


Mil gracias por compartir este poema lleno de sentimientos que solo la amistad alberga, por tu recitado que emociona, por ese acordeón que me llega a el alma.
Abrazos hasta tu cielo.-
Imagen

Re: Para Froilán

Publicado: Mié, 17 Nov 2021 21:32
por Pilar Morte
Es delicioso oír el recitado del poema. Es como un canto. Un placer leerte.
Abrazos

Re: Para Froilán

Publicado: Jue, 18 Nov 2021 1:24
por xaime oroza carballo
J. J. Martínez Ferreiro escribió: Mié, 17 Nov 2021 9:41 Un sentido e entrañable homenaxe a ese home irrepetible, Froilan Liz, amigo, compañeiro e maestro de maestros.

Recomendo escoitar o poema recitado na voz de Xaime có magnífico acompañamento ao acordeón do gran Simón Rúa.
(Recomiendo escuchar el poema recitado en la voz de Xaime con el magnífico acompañamiento al acordeón del gran Simón Rúa)

Unha moi forte aperta, boi meu, nestes luctuosos días.
Grazas por todo o teu alento, meu. A verdade e que non tiña máis que dicir, nin ganas, agás a lembranza (que me está fodendo de abondo). Reitero o agradecemento pola expricazón para os compañeiros, que me faltou.

Boas lembranzas!
Veña un grolo por el!!!

Deséxoche to o mellor, meu! (xa o sabes)

Re: Para Froilán

Publicado: Jue, 18 Nov 2021 1:29
por xaime oroza carballo
Concha Vidal escribió: Mié, 17 Nov 2021 19:40 Fantástico leer este poema en su dialecto, y precisa la información de Ferreiro sobre escucharlo.
Aunque la traducción al castellano sirva para que la entendamos todos, y lo agradezco infinito, la cadencia de origen es insuperable.
Abrazos mediterráneos y gracias por compartir.
Gracias por tan generosas palabras, Concha.
Ferreiro es un gran aliado que cubre las deficiencias con gran maestría.
Un abrazo de mar a mar.

Re: Para Froilán

Publicado: Jue, 18 Nov 2021 1:32
por xaime oroza carballo
Marisa Peral escribió: Mié, 17 Nov 2021 20:15 Cuánto afecto se desprende de este maravilloso homenaje al amigo que ya no está.
Y cómo te entiendo Xaime.
Te acompaño en tu dolor, amigo, y te envío un cálido abrazo.
Ya sé, ya sé, no son buenos momentos.
Agradezco en lo más hondo tu compañía.

Un abrazo.

Re: Para Froilán

Publicado: Jue, 18 Nov 2021 1:35
por xaime oroza carballo
Mirta Elena Tessio escribió: Mié, 17 Nov 2021 20:16
xaime oroza carballo escribió: Mié, 17 Nov 2021 0:54
CANTIGA DE AMIGO

Sen saber,
parei durmir un sono
	no portal infame,
húmido, noxento,
		 abxecto, ,
onde repousan
	as sereas de ollos
		moi verdes
	da néboa do mar.

Lambéronme  as feridas,
abalaron, sen pedir
		nada a cambio,
meu soño urxente
		co seu canto...

... fíxenme á mar
	co trebón do amencer
		que me esperaba,

		e no ar do vento
		eu vinos correr,
			meu amigo

		e do vento no ar
		vinos eu voar,
			miña amada

		contra os brancos nubeiros,
		contra os nubeiros brancos

		mentres voaban
			as ondas  do mar
			se erguían,

		mentres voaban
			do mar as ondas
				levaban

		coa escuma branca 
		no ar da choiva

		no ar da choiva
		coa escuma branca

		ían ela e as aves,
			meu amigo

		coas miñas arelas
				a cabalo
		dos nubeiros brancos.		

(Para Froilán, sempre comigo)	
			 
CANTIGA DE AMIGO

Sin saber,
paré a dormir un sueño
	en el portal infame,
húmedo, asqueroso,
		 abyecto, ,
donde reposan
	las sirenas de ojos
		muy verdes
	de la niebla del mar.

Me lamieron  las heridas,
mecieron, sin pedir
		nada a cambio,
mi sueño urgente
		con su canto...

... me hice a la mar
	con la tormenta del amanecer
		que me esperaba,

		y en el aire del viento
		yo los vi correr,
			mi amigo

		y del viento en el aire
		los vi yo volar,
			mi amada

		contra las blancas nubes,
		contra los nubes blancas

		mientras volaban
			las ondas  del mar
			se erguían,

		mientras volaban
			del mar las ondas
				se elevaban

		con la escuma blanca 
		en el aire de la lluvia

		en el aire de la lluvia
		con la escuma blanca
		iban ella y las aves,
			mi amigo

		con mis anhelos
				a caballo
		de las nubes blancas.		

						Vigo, 211021
						Muíños, 131121


(Para Froilán, siempre conmigo)


Trad: Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/


Mil gracias por compartir este poema lleno de sentimientos que solo la amistad alberga, por tu recitado que emociona, por ese acordeón que me llega a el alma.
Abrazos hasta tu cielo.-
Imagen
Gracias a ti por toda tu generosidad.

Abrazos.

Re: Para Froilán

Publicado: Jue, 18 Nov 2021 1:37
por xaime oroza carballo
Pilar Morte escribió: Mié, 17 Nov 2021 21:32 Es delicioso oír el recitado del poema. Es como un canto. Un placer leerte.
Abrazos
Gracias por tu aliento, Pilar.
Siempre un bálsamo para mi tu paso.

Abrazos.

Re: Para Froilán

Publicado: Sab, 20 Nov 2021 11:14
por Hallie Hernández Alfaro
xaime oroza carballo escribió: Mié, 17 Nov 2021 0:54
CANTIGA DE AMIGO

Sen saber,
parei durmir un sono
	no portal infame,
húmido, noxento,
		 abxecto, ,
onde repousan
	as sereas de ollos
		moi verdes
	da néboa do mar.

Lambéronme  as feridas,
abalaron, sen pedir
		nada a cambio,
meu soño urxente
		co seu canto...

... fíxenme á mar
	co trebón do amencer
		que me esperaba,

		e no ar do vento
		eu vinos correr,
			meu amigo

		e do vento no ar
		vinos eu voar,
			miña amada

		contra os brancos nubeiros,
		contra os nubeiros brancos

		mentres voaban
			as ondas  do mar
			se erguían,

		mentres voaban
			do mar as ondas
				levaban

		coa escuma branca 
		no ar da choiva

		no ar da choiva
		coa escuma branca

		ían ela e as aves,
			meu amigo

		coas miñas arelas
				a cabalo
		dos nubeiros brancos.		

(Para Froilán, sempre comigo)	
			 
CANTIGA DE AMIGO

Sin saber,
paré a dormir un sueño
	en el portal infame,
húmedo, asqueroso,
		 abyecto, ,
donde reposan
	las sirenas de ojos
		muy verdes
	de la niebla del mar.

Me lamieron  las heridas,
mecieron, sin pedir
		nada a cambio,
mi sueño urgente
		con su canto...

... me hice a la mar
	con la tormenta del amanecer
		que me esperaba,

		y en el aire del viento
		yo los vi correr,
			mi amigo

		y del viento en el aire
		los vi yo volar,
			mi amada

		contra las blancas nubes,
		contra los nubes blancas

		mientras volaban
			las ondas  del mar
			se erguían,

		mientras volaban
			del mar las ondas
				se elevaban

		con la escuma blanca 
		en el aire de la lluvia

		en el aire de la lluvia
		con la escuma blanca
		iban ella y las aves,
			mi amigo

		con mis anhelos
				a caballo
		de las nubes blancas.		

						Vigo, 211021
						Muíños, 131121


(Para Froilán, siempre conmigo)


Trad: Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/
Enorme poema, querido amigo.
Gracias mil por compartirlo.

Abrazo fuerte.

Re: Para Froilán

Publicado: Dom, 21 Nov 2021 10:56
por Julio Gonzalez Alonso
xaime oroza carballo escribió: Mié, 17 Nov 2021 0:54
CANTIGA DE AMIGO


onde repousan
	as sereas de ollos
		moi verdes
	da néboa do mar.

***

		e do vento no ar
		vinos eu voar,
			miña amada

		contra os brancos nubeiros,
		contra os nubeiros brancos

		***

		coas miñas arelas
				a cabalo
		dos nubeiros brancos.		

(Para Froilán, sempre comigo)	
			 
CANTIGA DE AMIGO


donde reposan
	las sirenas de ojos
		muy verdes
	de la niebla del mar.

***
		y del viento en el aire
		los vi yo volar,
			mi amada

		contra las blancas nubes,
		contra los nubes blancas

		

		***
		con mis anhelos
				a caballo
		de las nubes blancas.		

						Vigo, 211021
						Muíños, 131121


(Para Froilán, siempre conmigo)


Trad: Shaim et Alza
Destaco de entre toda la belleza de estas cantigas estos pocos versos en los que me he sentido más y más me han hecho sentir. Felicidades y abrazo, amigo Xoan. Salud.

Re: Para Froilán

Publicado: Mar, 23 Nov 2021 1:30
por xaime oroza carballo
Hallie Hernández Alfaro escribió: Sab, 20 Nov 2021 11:14
xaime oroza carballo escribió: Mié, 17 Nov 2021 0:54
CANTIGA DE AMIGO

Sen saber,
parei durmir un sono
	no portal infame,
húmido, noxento,
		 abxecto, ,
onde repousan
	as sereas de ollos
		moi verdes
	da néboa do mar.

Lambéronme  as feridas,
abalaron, sen pedir
		nada a cambio,
meu soño urxente
		co seu canto...

... fíxenme á mar
	co trebón do amencer
		que me esperaba,

		e no ar do vento
		eu vinos correr,
			meu amigo

		e do vento no ar
		vinos eu voar,
			miña amada

		contra os brancos nubeiros,
		contra os nubeiros brancos

		mentres voaban
			as ondas  do mar
			se erguían,

		mentres voaban
			do mar as ondas
				levaban

		coa escuma branca 
		no ar da choiva

		no ar da choiva
		coa escuma branca

		ían ela e as aves,
			meu amigo

		coas miñas arelas
				a cabalo
		dos nubeiros brancos.		

(Para Froilán, sempre comigo)	
			 
CANTIGA DE AMIGO

Sin saber,
paré a dormir un sueño
	en el portal infame,
húmedo, asqueroso,
		 abyecto, ,
donde reposan
	las sirenas de ojos
		muy verdes
	de la niebla del mar.

Me lamieron  las heridas,
mecieron, sin pedir
		nada a cambio,
mi sueño urgente
		con su canto...

... me hice a la mar
	con la tormenta del amanecer
		que me esperaba,

		y en el aire del viento
		yo los vi correr,
			mi amigo

		y del viento en el aire
		los vi yo volar,
			mi amada

		contra las blancas nubes,
		contra los nubes blancas

		mientras volaban
			las ondas  del mar
			se erguían,

		mientras volaban
			del mar las ondas
				se elevaban

		con la escuma blanca 
		en el aire de la lluvia

		en el aire de la lluvia
		con la escuma blanca
		iban ella y las aves,
			mi amigo

		con mis anhelos
				a caballo
		de las nubes blancas.		

						Vigo, 211021
						Muíños, 131121


(Para Froilán, siempre conmigo)


Trad: Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/
Enorme poema, querido amigo.
Gracias mil por compartirlo.

Abrazo fuerte.
Gracias a ti por tus palabras, Hallie y, por la presencia de ese abrazo.

Re: Para Froilán

Publicado: Mar, 23 Nov 2021 1:35
por xaime oroza carballo
Julio Gonzalez Alonso escribió: Dom, 21 Nov 2021 10:56
xaime oroza carballo escribió: Mié, 17 Nov 2021 0:54
CANTIGA DE AMIGO


onde repousan
	as sereas de ollos
		moi verdes
	da néboa do mar.

***

		e do vento no ar
		vinos eu voar,
			miña amada

		contra os brancos nubeiros,
		contra os nubeiros brancos

		***

		coas miñas arelas
				a cabalo
		dos nubeiros brancos.		

(Para Froilán, sempre comigo)	
			 
CANTIGA DE AMIGO


donde reposan
	las sirenas de ojos
		muy verdes
	de la niebla del mar.

***
		y del viento en el aire
		los vi yo volar,
			mi amada

		contra las blancas nubes,
		contra los nubes blancas

		

		***
		con mis anhelos
				a caballo
		de las nubes blancas.		

						Vigo, 211021
						Muíños, 131121


(Para Froilán, siempre conmigo)


Trad: Shaim et Alza
Destaco de entre toda la belleza de estas cantigas estos pocos versos en los que me he sentido más y más me han hecho sentir. Felicidades y abrazo, amigo Xoan. Salud.
Gracias a ti por venir con tu cuidada lectura, Julio.
Un abrazo y salud, amigo.