Página 1 de 2
Para Froilán
Publicado: Mié, 17 Nov 2021 0:54
por xaime oroza carballo
CANTIGA DE AMIGO
Sen saber,
parei durmir un sono
no portal infame,
húmido, noxento,
abxecto, ,
onde repousan
as sereas de ollos
moi verdes
da néboa do mar.
Lambéronme as feridas,
abalaron, sen pedir
nada a cambio,
meu soño urxente
co seu canto...
... fíxenme á mar
co trebón do amencer
que me esperaba,
e no ar do vento
eu vinos correr,
meu amigo
e do vento no ar
vinos eu voar,
miña amada
contra os brancos nubeiros,
contra os nubeiros brancos
mentres voaban
as ondas do mar
se erguían,
mentres voaban
do mar as ondas
levaban
coa escuma branca
no ar da choiva
no ar da choiva
coa escuma branca
ían ela e as aves,
meu amigo
coas miñas arelas
a cabalo
dos nubeiros brancos.
(Para Froilán, sempre comigo)
CANTIGA DE AMIGO
Sin saber,
paré a dormir un sueño
en el portal infame,
húmedo, asqueroso,
abyecto, ,
donde reposan
las sirenas de ojos
muy verdes
de la niebla del mar.
Me lamieron las heridas,
mecieron, sin pedir
nada a cambio,
mi sueño urgente
con su canto...
... me hice a la mar
con la tormenta del amanecer
que me esperaba,
y en el aire del viento
yo los vi correr,
mi amigo
y del viento en el aire
los vi yo volar,
mi amada
contra las blancas nubes,
contra los nubes blancas
mientras volaban
las ondas del mar
se erguían,
mientras volaban
del mar las ondas
se elevaban
con la escuma blanca
en el aire de la lluvia
en el aire de la lluvia
con la escuma blanca
iban ella y las aves,
mi amigo
con mis anhelos
a caballo
de las nubes blancas.
Vigo, 211021
Muíños, 131121
(Para Froilán, siempre conmigo)
Trad: Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/
Re: Para Froilán
Publicado: Mié, 17 Nov 2021 9:41
por J. J. Martínez Ferreiro
Un sentido e entrañable homenaxe a ese home irrepetible, Froilan Liz, amigo, compañeiro e maestro de maestros.
Recomendo escoitar o poema recitado na voz de Xaime có magnífico acompañamento ao acordeón do gran Simón Rúa.
(Recomiendo escuchar el poema recitado en la voz de Xaime con el magnífico acompañamiento al acordeón del gran Simón Rúa)
Unha moi forte aperta, boi meu, nestes luctuosos días.
Re: Para Froilán
Publicado: Mié, 17 Nov 2021 19:40
por Concha Vidal
Fantástico leer este poema en su dialecto, y precisa la información de Ferreiro sobre escucharlo.
Aunque la traducción al castellano sirva para que la entendamos todos, y lo agradezco infinito, la cadencia de origen es insuperable.
Abrazos mediterráneos y gracias por compartir.
Re: Para Froilán
Publicado: Mié, 17 Nov 2021 20:15
por Marisa Peral
Cuánto afecto se desprende de este maravilloso homenaje al amigo que ya no está.
Y cómo te entiendo Xaime.
Te acompaño en tu dolor, amigo, y te envío un cálido abrazo.
Re: Para Froilán
Publicado: Mié, 17 Nov 2021 20:16
por Mirta Elena Tessio
xaime oroza carballo escribió: ↑Mié, 17 Nov 2021 0:54
CANTIGA DE AMIGO
Sen saber,
parei durmir un sono
no portal infame,
húmido, noxento,
abxecto, ,
onde repousan
as sereas de ollos
moi verdes
da néboa do mar.
Lambéronme as feridas,
abalaron, sen pedir
nada a cambio,
meu soño urxente
co seu canto...
... fíxenme á mar
co trebón do amencer
que me esperaba,
e no ar do vento
eu vinos correr,
meu amigo
e do vento no ar
vinos eu voar,
miña amada
contra os brancos nubeiros,
contra os nubeiros brancos
mentres voaban
as ondas do mar
se erguían,
mentres voaban
do mar as ondas
levaban
coa escuma branca
no ar da choiva
no ar da choiva
coa escuma branca
ían ela e as aves,
meu amigo
coas miñas arelas
a cabalo
dos nubeiros brancos.
(Para Froilán, sempre comigo)
CANTIGA DE AMIGO
Sin saber,
paré a dormir un sueño
en el portal infame,
húmedo, asqueroso,
abyecto, ,
donde reposan
las sirenas de ojos
muy verdes
de la niebla del mar.
Me lamieron las heridas,
mecieron, sin pedir
nada a cambio,
mi sueño urgente
con su canto...
... me hice a la mar
con la tormenta del amanecer
que me esperaba,
y en el aire del viento
yo los vi correr,
mi amigo
y del viento en el aire
los vi yo volar,
mi amada
contra las blancas nubes,
contra los nubes blancas
mientras volaban
las ondas del mar
se erguían,
mientras volaban
del mar las ondas
se elevaban
con la escuma blanca
en el aire de la lluvia
en el aire de la lluvia
con la escuma blanca
iban ella y las aves,
mi amigo
con mis anhelos
a caballo
de las nubes blancas.
Vigo, 211021
Muíños, 131121
(Para Froilán, siempre conmigo)
Trad: Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/
Mil gracias por compartir este poema lleno de sentimientos que solo la amistad alberga, por tu recitado que emociona, por ese acordeón que me llega a el alma.
Abrazos hasta tu cielo.-
Re: Para Froilán
Publicado: Mié, 17 Nov 2021 21:32
por Pilar Morte
Es delicioso oír el recitado del poema. Es como un canto. Un placer leerte.
Abrazos
Re: Para Froilán
Publicado: Jue, 18 Nov 2021 1:24
por xaime oroza carballo
J. J. Martínez Ferreiro escribió: ↑Mié, 17 Nov 2021 9:41
Un sentido e entrañable homenaxe a ese home irrepetible, Froilan Liz, amigo, compañeiro e maestro de maestros.
Recomendo escoitar o poema recitado na voz de Xaime có magnífico acompañamento ao acordeón do gran Simón Rúa.
(Recomiendo escuchar el poema recitado en la voz de Xaime con el magnífico acompañamiento al acordeón del gran Simón Rúa)
Unha moi forte aperta, boi meu, nestes luctuosos días.
Grazas por todo o teu alento, meu. A verdade e que non tiña máis que dicir, nin ganas, agás a lembranza (que me está fodendo de abondo). Reitero o agradecemento pola expricazón para os compañeiros, que me faltou.
Boas lembranzas!
Veña un grolo por el!!!
Deséxoche to o mellor, meu! (xa o sabes)
Re: Para Froilán
Publicado: Jue, 18 Nov 2021 1:29
por xaime oroza carballo
Concha Vidal escribió: ↑Mié, 17 Nov 2021 19:40
Fantástico leer este poema en su dialecto, y precisa la información de Ferreiro sobre escucharlo.
Aunque la traducción al castellano sirva para que la entendamos todos, y lo agradezco infinito, la cadencia de origen es insuperable.
Abrazos mediterráneos y gracias por compartir.
Gracias por tan generosas palabras, Concha.
Ferreiro es un gran aliado que cubre las deficiencias con gran maestría.
Un abrazo de mar a mar.
Re: Para Froilán
Publicado: Jue, 18 Nov 2021 1:32
por xaime oroza carballo
Marisa Peral escribió: ↑Mié, 17 Nov 2021 20:15
Cuánto afecto se desprende de este maravilloso homenaje al amigo que ya no está.
Y cómo te entiendo Xaime.
Te acompaño en tu dolor, amigo, y te envío un cálido abrazo.
Ya sé, ya sé, no son buenos momentos.
Agradezco en lo más hondo tu compañía.
Un abrazo.
Re: Para Froilán
Publicado: Jue, 18 Nov 2021 1:35
por xaime oroza carballo
Mirta Elena Tessio escribió: ↑Mié, 17 Nov 2021 20:16
xaime oroza carballo escribió: ↑Mié, 17 Nov 2021 0:54
CANTIGA DE AMIGO
Sen saber,
parei durmir un sono
no portal infame,
húmido, noxento,
abxecto, ,
onde repousan
as sereas de ollos
moi verdes
da néboa do mar.
Lambéronme as feridas,
abalaron, sen pedir
nada a cambio,
meu soño urxente
co seu canto...
... fíxenme á mar
co trebón do amencer
que me esperaba,
e no ar do vento
eu vinos correr,
meu amigo
e do vento no ar
vinos eu voar,
miña amada
contra os brancos nubeiros,
contra os nubeiros brancos
mentres voaban
as ondas do mar
se erguían,
mentres voaban
do mar as ondas
levaban
coa escuma branca
no ar da choiva
no ar da choiva
coa escuma branca
ían ela e as aves,
meu amigo
coas miñas arelas
a cabalo
dos nubeiros brancos.
(Para Froilán, sempre comigo)
CANTIGA DE AMIGO
Sin saber,
paré a dormir un sueño
en el portal infame,
húmedo, asqueroso,
abyecto, ,
donde reposan
las sirenas de ojos
muy verdes
de la niebla del mar.
Me lamieron las heridas,
mecieron, sin pedir
nada a cambio,
mi sueño urgente
con su canto...
... me hice a la mar
con la tormenta del amanecer
que me esperaba,
y en el aire del viento
yo los vi correr,
mi amigo
y del viento en el aire
los vi yo volar,
mi amada
contra las blancas nubes,
contra los nubes blancas
mientras volaban
las ondas del mar
se erguían,
mientras volaban
del mar las ondas
se elevaban
con la escuma blanca
en el aire de la lluvia
en el aire de la lluvia
con la escuma blanca
iban ella y las aves,
mi amigo
con mis anhelos
a caballo
de las nubes blancas.
Vigo, 211021
Muíños, 131121
(Para Froilán, siempre conmigo)
Trad: Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/
Mil gracias por compartir este poema lleno de sentimientos que solo la amistad alberga, por tu recitado que emociona, por ese acordeón que me llega a el alma.
Abrazos hasta tu cielo.-
Gracias a ti por toda tu generosidad.
Abrazos.
Re: Para Froilán
Publicado: Jue, 18 Nov 2021 1:37
por xaime oroza carballo
Pilar Morte escribió: ↑Mié, 17 Nov 2021 21:32
Es delicioso oír el recitado del poema. Es como un canto. Un placer leerte.
Abrazos
Gracias por tu aliento, Pilar.
Siempre un bálsamo para mi tu paso.
Abrazos.
Re: Para Froilán
Publicado: Sab, 20 Nov 2021 11:14
por Hallie Hernández Alfaro
xaime oroza carballo escribió: ↑Mié, 17 Nov 2021 0:54
CANTIGA DE AMIGO
Sen saber,
parei durmir un sono
no portal infame,
húmido, noxento,
abxecto, ,
onde repousan
as sereas de ollos
moi verdes
da néboa do mar.
Lambéronme as feridas,
abalaron, sen pedir
nada a cambio,
meu soño urxente
co seu canto...
... fíxenme á mar
co trebón do amencer
que me esperaba,
e no ar do vento
eu vinos correr,
meu amigo
e do vento no ar
vinos eu voar,
miña amada
contra os brancos nubeiros,
contra os nubeiros brancos
mentres voaban
as ondas do mar
se erguían,
mentres voaban
do mar as ondas
levaban
coa escuma branca
no ar da choiva
no ar da choiva
coa escuma branca
ían ela e as aves,
meu amigo
coas miñas arelas
a cabalo
dos nubeiros brancos.
(Para Froilán, sempre comigo)
CANTIGA DE AMIGO
Sin saber,
paré a dormir un sueño
en el portal infame,
húmedo, asqueroso,
abyecto, ,
donde reposan
las sirenas de ojos
muy verdes
de la niebla del mar.
Me lamieron las heridas,
mecieron, sin pedir
nada a cambio,
mi sueño urgente
con su canto...
... me hice a la mar
con la tormenta del amanecer
que me esperaba,
y en el aire del viento
yo los vi correr,
mi amigo
y del viento en el aire
los vi yo volar,
mi amada
contra las blancas nubes,
contra los nubes blancas
mientras volaban
las ondas del mar
se erguían,
mientras volaban
del mar las ondas
se elevaban
con la escuma blanca
en el aire de la lluvia
en el aire de la lluvia
con la escuma blanca
iban ella y las aves,
mi amigo
con mis anhelos
a caballo
de las nubes blancas.
Vigo, 211021
Muíños, 131121
(Para Froilán, siempre conmigo)
Trad: Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/
Enorme poema, querido amigo.
Gracias mil por compartirlo.
Abrazo fuerte.
Re: Para Froilán
Publicado: Dom, 21 Nov 2021 10:56
por Julio Gonzalez Alonso
xaime oroza carballo escribió: ↑Mié, 17 Nov 2021 0:54
CANTIGA DE AMIGO
onde repousan
as sereas de ollos
moi verdes
da néboa do mar.
***
e do vento no ar
vinos eu voar,
miña amada
contra os brancos nubeiros,
contra os nubeiros brancos
***
coas miñas arelas
a cabalo
dos nubeiros brancos.
(Para Froilán, sempre comigo)
CANTIGA DE AMIGO
donde reposan
las sirenas de ojos
muy verdes
de la niebla del mar.
***
y del viento en el aire
los vi yo volar,
mi amada
contra las blancas nubes,
contra los nubes blancas
***
con mis anhelos
a caballo
de las nubes blancas.
Vigo, 211021
Muíños, 131121
(Para Froilán, siempre conmigo)
Trad: Shaim et Alza
Destaco de entre toda la belleza de estas cantigas estos pocos versos en los que me he sentido más y más me han hecho sentir. Felicidades y abrazo, amigo Xoan. Salud.
Re: Para Froilán
Publicado: Mar, 23 Nov 2021 1:30
por xaime oroza carballo
Hallie Hernández Alfaro escribió: ↑Sab, 20 Nov 2021 11:14
xaime oroza carballo escribió: ↑Mié, 17 Nov 2021 0:54
CANTIGA DE AMIGO
Sen saber,
parei durmir un sono
no portal infame,
húmido, noxento,
abxecto, ,
onde repousan
as sereas de ollos
moi verdes
da néboa do mar.
Lambéronme as feridas,
abalaron, sen pedir
nada a cambio,
meu soño urxente
co seu canto...
... fíxenme á mar
co trebón do amencer
que me esperaba,
e no ar do vento
eu vinos correr,
meu amigo
e do vento no ar
vinos eu voar,
miña amada
contra os brancos nubeiros,
contra os nubeiros brancos
mentres voaban
as ondas do mar
se erguían,
mentres voaban
do mar as ondas
levaban
coa escuma branca
no ar da choiva
no ar da choiva
coa escuma branca
ían ela e as aves,
meu amigo
coas miñas arelas
a cabalo
dos nubeiros brancos.
(Para Froilán, sempre comigo)
CANTIGA DE AMIGO
Sin saber,
paré a dormir un sueño
en el portal infame,
húmedo, asqueroso,
abyecto, ,
donde reposan
las sirenas de ojos
muy verdes
de la niebla del mar.
Me lamieron las heridas,
mecieron, sin pedir
nada a cambio,
mi sueño urgente
con su canto...
... me hice a la mar
con la tormenta del amanecer
que me esperaba,
y en el aire del viento
yo los vi correr,
mi amigo
y del viento en el aire
los vi yo volar,
mi amada
contra las blancas nubes,
contra los nubes blancas
mientras volaban
las ondas del mar
se erguían,
mientras volaban
del mar las ondas
se elevaban
con la escuma blanca
en el aire de la lluvia
en el aire de la lluvia
con la escuma blanca
iban ella y las aves,
mi amigo
con mis anhelos
a caballo
de las nubes blancas.
Vigo, 211021
Muíños, 131121
(Para Froilán, siempre conmigo)
Trad: Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/
Enorme poema, querido amigo.
Gracias mil por compartirlo.
Abrazo fuerte.
Gracias a ti por tus palabras, Hallie y, por la presencia de ese abrazo.
Re: Para Froilán
Publicado: Mar, 23 Nov 2021 1:35
por xaime oroza carballo
Julio Gonzalez Alonso escribió: ↑Dom, 21 Nov 2021 10:56
xaime oroza carballo escribió: ↑Mié, 17 Nov 2021 0:54
CANTIGA DE AMIGO
onde repousan
as sereas de ollos
moi verdes
da néboa do mar.
***
e do vento no ar
vinos eu voar,
miña amada
contra os brancos nubeiros,
contra os nubeiros brancos
***
coas miñas arelas
a cabalo
dos nubeiros brancos.
(Para Froilán, sempre comigo)
CANTIGA DE AMIGO
donde reposan
las sirenas de ojos
muy verdes
de la niebla del mar.
***
y del viento en el aire
los vi yo volar,
mi amada
contra las blancas nubes,
contra los nubes blancas
***
con mis anhelos
a caballo
de las nubes blancas.
Vigo, 211021
Muíños, 131121
(Para Froilán, siempre conmigo)
Trad: Shaim et Alza
Destaco de entre toda la belleza de estas cantigas estos pocos versos en los que me he sentido más y más me han hecho sentir. Felicidades y abrazo, amigo Xoan. Salud.
Gracias a ti por venir con tu cuidada lectura, Julio.
Un abrazo y salud, amigo.