Página 1 de 3

a orfa

Publicado: Sab, 30 Oct 2021 23:03
por xaime oroza carballo
A ORFA

Bicando o reflexo,
bebendo a súa imaxe	,
velaí a maxia
		do merlo de auga.
.....................................................................
Sempre quixen 
	saber que había 
		máis aló da curva
do outro lado da ponte
		para chegar alí, 
ao alén,
		camiñando...
.....................................................................
E abro a porta á noite,
		noite,
e só oio á curuxa
		no castiñeiro
	enchendo o negro,
			negro;
.....................................................................
voo silandeiro,
branco o ouleo
enchendo o negro,
		negro!
.....................................................................
Para vender ás leiteiras
unha nena, miúda, moi loira,
		trae á Porta da Vila
		unha xarra de vidro,
		con auga fresca
da fonte do Cadafalso,
	onde axustizaron ao pai
.....................................................................
Bebendo o reflexo,
o voo silandeiro;
branco,
			branco na noite
					o ouleo
fendendo o silencio negro.
.....................................................................
... disque é a filla da meiga.




La huérfana

I
Besando el reflejo,
bebiendo su imagen	,
he ahí la magia
		del mirlo de agua.
.....................................................................
II
Siempre quise 
	saber que había 
		más allá de la curva
del otro lado del puente
		para llegar allí, 
al más allá,
		caminando...
.....................................................................
III
Y abro la puerta a la noche,
		noche,
y sólo oigo a la lechuza
		en el castaño
	llenando el negro,
			negro!!!
.....................................................................
IV
vuelo silencioso,
blanco el ulular
llenando el negro,
		negro!
.....................................................................
V
Para vender a las lecheras
una niña, menuda, muy rubia,
		trae a la Puerta de la Villa
		una jarra de vidrio,
		con agua fresca
de la fuente del Cadafalso,
	donde ejecutaron al padre
.....................................................................
VI
Bebiendo el reflejo,
el vuelo silencioso;
blanco,
			blanco en la noche
				el ulular
hendiendo el silencio negro.
.....................................................................

... dicen que es la hija de la bruja.



				
				Muíños, out21

Trad:   Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/



Re: a orfa

Publicado: Dom, 31 Oct 2021 1:12
por Mirta Elena Tessio
xaime oroza carballo escribió: Sab, 30 Oct 2021 23:03
A ORFA

Bicando o reflexo,
bebendo a súa imaxe	,
velaí a maxia
		do merlo de auga.
.....................................................................
Sempre quixen 
	saber que había 
		máis aló da curva
do outro lado da ponte
		para chegar alí, 
ao alén,
		camiñando...
.....................................................................
E abro a porta á noite,
		noite,
e só oio á curuxa
		no castiñeiro
	enchendo o negro,
			negro;
.....................................................................
voo silandeiro,
branco o ouleo
enchendo o negro,
		negro!
.....................................................................
Para vender ás leiteiras
unha nena, miúda, moi loira,
		trae á Porta da Vila
		unha xarra de vidro,
		con auga fresca
da fonte do Cadafalso,
	onde axustizaron ao pai
.....................................................................
Bebendo o reflexo,
o voo silandeiro;
branco,
			branco na noite
					o ouleo
fendendo o silencio negro.
.....................................................................
... disque é a filla da meiga.




La huérfana

I
Besando el reflejo,
bebiendo su imagen	,
he ahí la magia
		del mirlo de agua.
.....................................................................
II
Siempre quise 
	saber que había 
		más allá de la curva
del otro lado del puente
		para llegar allí, 
al más allá,
		caminando...
.....................................................................
III
Y abro la puerta a la noche,
		noche,
y sólo oigo a la lechuza
		en el castaño
	llenando el negro,
			negro!!!
.....................................................................
IV
vuelo silencioso,
blanco el ulular
llenando el negro,
		negro!
.....................................................................
V
Para vender a las lecheras
una niña, menuda, muy rubia,
		trae a la Puerta de la Villa
		una jarra de vidrio,
		con agua fresca
de la fuente del Cadafalso,
	donde ejecutaron al padre
.....................................................................
VI
Bebiendo el reflejo,
el vuelo silencioso;
blanco,
			blanco en la noche
				el ulular
hendiendo el silencio negro.
.....................................................................

... dicen que es la hija de la bruja.



				
				Muíños, out21

Trad:   Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/


Gracias por compartir tu bello poema.- Te mando un abrazo grande.

Re: a orfa

Publicado: Dom, 31 Oct 2021 8:37
por Concha Vidal
La niña de jarras de agua, en mitad del poema negro, negro, enternece y hace, de la bruja, un sentimiento de amor .
Abrazos mediterráneos.

Re: a orfa

Publicado: Dom, 31 Oct 2021 12:17
por Pilar Morte
Nace del lirismo muy hermoso de tus versos un sentimiento que emociona.
Abrazos

Re: a orfa

Publicado: Dom, 31 Oct 2021 13:13
por J. J. Martínez Ferreiro
Unha maravilla de frescura e ritmo, meu!!

Tamén faise necesario escoitalo no recitado, porque tamén sentimos o arcordeón do maestro Simón.

Todo un pracer de lectura e audición.

Unha forte aperta.

Re: a orfa

Publicado: Dom, 31 Oct 2021 21:36
por Ana García
La niña tiene que ser la bruja que juega con el mirlo blanco de agua. Me ha encantado la imagen de la negrura alrededor de un mirlo y la niña. Bueno, así lo he visto yo y me ha encantado.
Una voz potente para un poema mágico.
Un abrazo.

Re: a orfa

Publicado: Mié, 03 Nov 2021 8:07
por Rafel Calle
Hermoso y evocador trabajo, amigo Xaime.
Felicidades.
Abrazos.

Re: a orfa

Publicado: Mié, 03 Nov 2021 17:20
por Julio Gonzalez Alonso
xaime oroza carballo escribió: Sab, 30 Oct 2021 23:03


.....................................................................
Para vender ás leiteiras
unha nena, miúda, moi loira,
trae á Porta da Vila
unha xarra de vidro,
con auga fresca
da fonte do Cadafalso,
onde axustizaron ao pai
.....................................................................




.....................................................................
V
Para vender a las lecheras
una niña, menuda, muy rubia,
trae a la Puerta de la Villa
una jarra de vidrio,
con agua fresca
de la fuente del Cadafalso,
donde ejecutaron al padre
.....................................................................



Hermoso el lenguaje que imprime la melodía del poema y conmovedor en su conjunto, del que destaco la estrofa V. Felicitaciones, Xaime. Con un abrazo. Salud.

Re: a orfa

Publicado: Jue, 04 Nov 2021 0:05
por xaime oroza carballo
Mirta Elena Tessio escribió: Dom, 31 Oct 2021 1:12
xaime oroza carballo escribió: Sab, 30 Oct 2021 23:03
A ORFA

Bicando o reflexo,
bebendo a súa imaxe	,
velaí a maxia
		do merlo de auga.
.....................................................................
Sempre quixen 
	saber que había 
		máis aló da curva
do outro lado da ponte
		para chegar alí, 
ao alén,
		camiñando...
.....................................................................
E abro a porta á noite,
		noite,
e só oio á curuxa
		no castiñeiro
	enchendo o negro,
			negro;
.....................................................................
voo silandeiro,
branco o ouleo
enchendo o negro,
		negro!
.....................................................................
Para vender ás leiteiras
unha nena, miúda, moi loira,
		trae á Porta da Vila
		unha xarra de vidro,
		con auga fresca
da fonte do Cadafalso,
	onde axustizaron ao pai
.....................................................................
Bebendo o reflexo,
o voo silandeiro;
branco,
			branco na noite
					o ouleo
fendendo o silencio negro.
.....................................................................
... disque é a filla da meiga.




La huérfana

I
Besando el reflejo,
bebiendo su imagen	,
he ahí la magia
		del mirlo de agua.
.....................................................................
II
Siempre quise 
	saber que había 
		más allá de la curva
del otro lado del puente
		para llegar allí, 
al más allá,
		caminando...
.....................................................................
III
Y abro la puerta a la noche,
		noche,
y sólo oigo a la lechuza
		en el castaño
	llenando el negro,
			negro!!!
.....................................................................
IV
vuelo silencioso,
blanco el ulular
llenando el negro,
		negro!
.....................................................................
V
Para vender a las lecheras
una niña, menuda, muy rubia,
		trae a la Puerta de la Villa
		una jarra de vidrio,
		con agua fresca
de la fuente del Cadafalso,
	donde ejecutaron al padre
.....................................................................
VI
Bebiendo el reflejo,
el vuelo silencioso;
blanco,
			blanco en la noche
				el ulular
hendiendo el silencio negro.
.....................................................................

... dicen que es la hija de la bruja.



				
				Muíños, out21

Trad:   Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/


Gracias por compartir tu bello poema.- Te mando un abrazo grande.
Gracias a ti por abrir esta entrega, Mirta. Un placer sentirte al lado con tus comentarios.
Un abrazo.

Re: a orfa

Publicado: Jue, 04 Nov 2021 0:08
por xaime oroza carballo
Concha Vidal escribió: Dom, 31 Oct 2021 8:37 La niña de jarras de agua, en mitad del poema negro, negro, enternece y hace, de la bruja, un sentimiento de amor .
Abrazos mediterráneos.
Siempre tuvieron (y tienen) su corazón y es un placer contar con sus latidos arropando los sueños.
Gracias, Concha.
Abrazos.

Re: a orfa

Publicado: Jue, 04 Nov 2021 22:28
por Ramón Carballal
Moi fermoso! Parabéns, Xaime.

Re: a orfa

Publicado: Vie, 05 Nov 2021 0:49
por xaime oroza carballo
Pilar Morte escribió: Dom, 31 Oct 2021 12:17 Nace del lirismo muy hermoso de tus versos un sentimiento que emociona.
Abrazos
Gracias, Pilar, por enviarme tu sentimiento. Siempre inestimables tus palabras.
Abrazos.

Re: a orfa

Publicado: Vie, 05 Nov 2021 0:56
por xaime oroza carballo
J. J. Martínez Ferreiro escribió: Dom, 31 Oct 2021 13:13 Unha maravilla de frescura e ritmo, meu!!

Tamén faise necesario escoitalo no recitado, porque tamén sentimos o arcordeón do maestro Simón.

Todo un pracer de lectura e audición.

Unha forte aperta.
Grazas por descubri-la frescura, meu amigo.
Falando do músico e da escoita, está empeñado en que lle poño moito volume ao acordeón ao gravala pero, xa sabes como son, vou ir sub´índollo, gradualmente, ata que trague o anzó con todo o cebo. Xa parece que vai cedendo. (Terco coma unha mula). Seguimos loitando, que xa é un trunfo!

Xa falamos. (a ver cando)
Fonda aperta, meu.

Re: a orfa

Publicado: Vie, 05 Nov 2021 1:00
por Lunamar Solano
Precioso el recorrido... marcando la muy sensible historia... muy bello querido amigo...
Un gusto leerte...te abrazo con todo mi cariño...
Nancy

Re: a orfa

Publicado: Sab, 06 Nov 2021 1:01
por xaime oroza carballo
Ana García escribió: Dom, 31 Oct 2021 21:36 La niña tiene que ser la bruja que juega con el mirlo blanco de agua. Me ha encantado la imagen de la negrura alrededor de un mirlo y la niña. Bueno, así lo he visto yo y me ha encantado.
Una voz potente para un poema mágico.
Un abrazo.
Gracias por el enorme regalo de tu visión, Ana.
Un abrazo.