Página 1 de 3

El aullido del viento

Publicado: Mié, 03 Mar 2021 1:17
por xaime oroza carballo
A CANTIGA DO ALÉN
(NO ZOAR DO VENTO)

reflicten no espello da tona do río das ninfas as ás

no silencio,
no silencio,
no silencio

todo é silencio na soidade do laio sotelado
no reflexo nú da faciana que engule a vertixe do remuíño

e rompe o solpor as portas e mailas fiestras, aloumiñándome vermello

deixade acesa a lúa polo menos

venta, 
venta, 
venta,

zoa, tolo, o vento na xanela

mándao pasar, ho !, a ver se toleamos todos!

das ninfas as ás reflicten no espello da tona do río
transparencias de vidro na cantiga do rego,

levaríate á fervenza (onde)

na tona do río das ninfas as ás reflicten no espello

(e) zoa o vento, 
zoa no remuíño, 
una cantiga rouca do alén

rompendo o silencio.



LA CANCIÓN DEL MÁS ALLÁ
(EN EL AULLAR DEL VIENTO)

reflejan en el espejo de la cara del río de las ninfas las alas

silencio,
silencio,
silencio;

todo es silencio en la soledad del lamento sollozante
en el reflejo desnudo del rostro que devora el vértigo del remolino

rompe el atardecer las puertas y las ventanas,
acariciándome de púrpura

dejad encendida la luna por lo menos!

viento, 
viento, 
viento,

aúlla, loco, el viento en las claraboyas

dile que pase!,
a ver si enloquecemos todos!

de las ninfas las alas se reflejan en el espejo del rostro del río
transparencias de vidrio en la cantiga del arroyo,

te llevaría al salto de agua (donde)

en el rostro del río de las ninfas las alas reflejan en el espejo

(y) brama el viento, 
brama en el remolino,
una cantiga ronca del más allá,

rompiendo el silencio.


Trad: Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/

Re: El aullido del viento

Publicado: Mié, 03 Mar 2021 8:16
por Ricardo López Castro
A pesar de las repeticiones, que bajo mi punto de vista podrían suprimirse en alguna medida para mejorar esta cantiga, he de decirte que me encantó.
Suena muchísimo mejor en gallego, eso sí.
Jejeje.
Abrazos y felicidad, paisano y amigo de versos.

Re: El aullido del viento

Publicado: Mié, 03 Mar 2021 9:09
por Pilar Morte
Me gustó mucho el poema, atrapa y hace disfrutar el lirismo y sensibilidad de los versos.
Abrazos
Pilar

Re: El aullido del viento

Publicado: Mié, 03 Mar 2021 10:17
por J. J. Martínez Ferreiro
Aí estás ti!! tirándote espido ao vento e volvéndote tolo, e volvéndonos todos a nos tamén. É moi estimulante sumerxirte de novo nos teus versos cheos de maxia e ruidos.
Eu penso que a repeticiónes ás que se refire Ricardo son necesarias para lograr ese efecto ¡que non para!! do vento.

Apertas e saude

Ahí estás tú !! tirándote desnudo al viento y volviéndote loco, y volviéndonos locos a nosotros también. Es muy estimulante volver a sumergirnos en tus versos llenos de magia y ruido.
Creo que las repeticiones a las que se refiere Ricardo son necesarias para lograr ese efecto, ¡¡que no para!! del viento.

Abrazos y saludos

Re: El aullido del viento

Publicado: Mié, 03 Mar 2021 13:03
por Armilo Brotón
Aplaudo tu bello poema, estimado amigo, con esas estupendas anáforas que sitúan mi cara frente al viento de tus versos y mueven mi pelo a su compás hasta volverme loco. ¡Bárbaro, bardo! Otro pleno.
Un abrazote y salud

Re: El aullido del viento

Publicado: Mié, 03 Mar 2021 14:27
por Carmen López
Es muy hermoso el poema, esta cantiga al viento....que rompe el silencio. Coincido con Ferreiro, en pesar que las repeticiones son necesarias, el silencio del río, frente al viento y sus aullidos, muy hermoso el contraste de la naturaleza que tú nos acercas. Buen poema que he disfrutado, Xaime.
También coincido en que en Gallego es aún más bello.

Unha forte aperta e saúde.

Carmen

Re: El aullido del viento

Publicado: Sab, 06 Mar 2021 9:31
por Rafel Calle
Hermoso e interesante trabajo, amigo Xaime.
Abrazos.

Re: El aullido del viento

Publicado: Sab, 06 Mar 2021 12:42
por Ignacio Mincholed
Felicidades, Xaime. Mucho pulso poético representado con excelencia: dile que pase!, / a ver si enloquecemos todos!

Un abrazo.
Ignacio

Re: El aullido del viento

Publicado: Sab, 06 Mar 2021 13:05
por F. Enrique
Tu poesía me resulta siempre interesante, vives la naturaleza como un sueño constante que nos haces vivir. He leído pocos poemas tuyos pero siempre me han dejado el sabor gratificante que se siente al contemplar algo distinto y con calidad.

Un abrazo.

Re: El aullido del viento

Publicado: Jue, 01 Abr 2021 0:20
por xaime oroza carballo
Ricardo López Castro escribió:A pesar de las repeticiones, que bajo mi punto de vista podrían suprimirse en alguna medida para mejorar esta cantiga, he de decirte que me encantó.
Suena muchísimo mejor en gallego, eso sí.
Jejeje.
Abrazos y felicidad, paisano y amigo de versos.
Gracias, Ricardo. Voy a intentar "postear" un vídeo en gallego con el poema.
Unha aperta, meu.

Re: El aullido del viento

Publicado: Jue, 01 Abr 2021 0:22
por xaime oroza carballo
Pilar Morte escribió:Me gustó mucho el poema, atrapa y hace disfrutar el lirismo y sensibilidad de los versos.
Abrazos
Pilar
Gracias, Pilar, siempre un "alento" de amizade.
Un abrazo.

Re: El aullido del viento

Publicado: Jue, 01 Abr 2021 0:25
por xaime oroza carballo
J. J. Martínez Ferreiro escribió:Aí estás ti!! tirándote espido ao vento e volvéndote tolo, e volvéndonos todos a nos tamén. É moi estimulante sumerxirte de novo nos teus versos cheos de maxia e ruidos.
Eu penso que a repeticiónes ás que se refire Ricardo son necesarias para lograr ese efecto ¡que non para!! do vento.

Apertas e saude

Ahí estás tú !! tirándote desnudo al viento y volviéndote loco, y volviéndonos locos a nosotros también. Es muy estimulante volver a sumergirnos en tus versos llenos de magia y ruido.
Creo que las repeticiones a las que se refiere Ricardo son necesarias para lograr ese efecto, ¡¡que no para!! del viento.

Abrazos y saludos
Grazas polas túas verbas, boi meu. Por ese fluxo de amizade.
Fonda aperta.

Re: El aullido del viento

Publicado: Jue, 01 Abr 2021 0:28
por xaime oroza carballo
Armilo Brotón escribió:Aplaudo tu bello poema, estimado amigo, con esas estupendas anáforas que sitúan mi cara frente al viento de tus versos y mueven mi pelo a su compás hasta volverme loco. ¡Bárbaro, bardo! Otro pleno.
Un abrazote y salud
Salud, amigo mío. Vayámonos a navegar el viento.
Siempre gracias mil por tu aliento de amistad.
Un abrazo.

Re: El aullido del viento

Publicado: Jue, 01 Abr 2021 0:38
por Alejandro Costa
Un poema que es un canto lírico de principio a fin.

Se lee con facilidad y el ritmo ayuda en ello.

Me ha gustado.

Un abrazo.

Re: El aullido del viento

Publicado: Jue, 01 Abr 2021 8:00
por Jerónimo Muñoz
Me ha dejado sorprendido y admirado este poema, Xaime. Tienes una voz poética inimitable y una potencia lírica asombrosa. Me ha encantado.
Un abrazo.

Jerónimo