Página 1 de 3

Cantiga del exilio

Publicado: Dom, 31 Jul 2016 19:07
por xaime oroza carballo
RECENDO DE LÚA (cantiga do exilio)

ú as fadas cantaban belidas,
ú as fadas cantaban lixeiras,
da vosa cidade
viñeron ao río
cabalos ao trote
a acala-la cantiga das fadas
…………………………………………………………………
e vas na noite de ningures
polos brillantes camiños
de prata transparente
das limachas negras,
buscando a cantiga perdida
que vai contigo,
que sempre foi contigo
………………………………………………………………..
á noite recende,
do río nos refreixos,
a cantiga da lúa dos nómades
que falan noutra lingua
…………………………………………………………………
e fun,
mañán de xeada,
ouví-lo malvís cantar
rompendo o ar frío do val,
fiestra fermosa,
bateume a primavera, meu,
coa luz do teu sorriso
ú as corzas do monte
van beber belidas,
de amor namoradas
o canto do malvís
ao pé da fonte fría,
ao pé da fonte clara,
alí eu,
eu amor hei
do canto do malvís
e co sorriso do trasno.
………………………………………………………………
Ao pé da fonte fría,
ao pé da fonte clara,
alí eu, eu amor hei.


AROMA DE LUNA (cantiga del exilio)

Allí donde las hadas cantaban hermosas,
Allí donde las hadas cantaban ligeras,
de vuestra ciudad
vinieron al río
caballos al trote
a acallar la cantiga de las hadas
……………………………………………………………….
y vas en la noche de ningún sitio
por los brillantes caminos
de plata transparente
de los limacos negros,
buscando la cantiga perdida
que va contigo,
que siempre fue contigo
……………………………………………………….
la noche se aromatiza,
del río en los reflejos,
con la cantiga de la luna de los nómadas
que hablan en otra lengua
………………………………………………………..
y fui,
mañana de helada,
oír al malvís cantar
rompiendo el aire frío del valle,
ventana hermosa,
me batió la primavera, amigo,
con la luz de tu sonrisa
allí donde las corzas del monte
van a beber hermosas,
de amor enamoradas
el canto del malvís
junto a la fuente fría,
junto a la fuente clara,
allí yo,
yo amor he
del canto del malvís
y con la sonrisa del duende.
………………………………………………..
Junto a la fuente fría,
Junto a la fuente clara,
allí yo, yo amor he.


Trad: Shaim et Alza

http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/

Re: CANTIGA DEL EXILIO

Publicado: Lun, 01 Ago 2016 6:34
por Rafel Calle
Bello y evocador trabajo de Xaime.

Re: CANTIGA DEL EXILIO

Publicado: Lun, 01 Ago 2016 9:14
por Ramón Castro Méndez
Cantiga chía de belleza.
Un abrazo.

Re: Cantiga del exilio

Publicado: Lun, 01 Ago 2016 11:13
por Guillermo Cumar.
Agradable aroma el que presentan estos versos en dos idiomas. Me voy al castellano que lo entiendo mejor.
Así con todo merecimiento aplaudo a tu inspiradas hadas y al buen hacer de consistencia poética.

un abrazo

Re: Cantiga del exilio

Publicado: Lun, 01 Ago 2016 12:59
por Ramón Carballal
Cheo de beleza e de lirismo este poema. Parabéns e unha aperta.

Re: Cantiga del exilio

Publicado: Lun, 01 Ago 2016 17:15
por Concha Vidal
¡ Qué delicia de poema, me revierte a mis caminos Santiagueros (no sé si está bien escrito, pero bueno), a ese especial olor a helecho, a las montañas, a la imaginación mía en busca de las hadas y encontrarlas entre los brezos.

Saludos mediterráneos, como siempre.

Re: CANTIGA DEL EXILIO

Publicado: Lun, 01 Ago 2016 20:10
por xaime oroza carballo
Rafel Calle escribió:Bello y evocador trabajo de Xaime.

Gracias, Rafael, como bien dices sigo "trabajando" en ello.

Re: CANTIGA DEL EXILIO

Publicado: Lun, 01 Ago 2016 20:13
por xaime oroza carballo
Ramón Castro Méndez escribió:Cantiga chía de belleza.
Un abrazo.

Tengo alguna más en estado de gestación continua/discontinua. Espero retomar comba.
Gracias por tu lectura. Un abrazo

Re: Cantiga del exilio

Publicado: Mar, 02 Ago 2016 17:45
por xaime oroza carballo
Guillermo Cuesta escribió:Agradable aroma el que presentan estos versos en dos idiomas. Me voy al castellano que lo entiendo mejor.
Así con todo merecimiento aplaudo a tu inspiradas hadas y al buen hacer de consistencia poética.

un abrazo
Gracias, Guillermo, estoy procurando pulir algo más mi castellano.
Un abrazo y reitero mis gracias por tu paso.

Re: Cantiga del exilio

Publicado: Mar, 02 Ago 2016 20:23
por J. J. Martínez Ferreiro
Unha maravilla, xaime. Un ten a sensación de manexar pequenas luces máxicas que van saltando polos dedos.

Todo un pracer de lectura.

Unha aperta, colega.

Re: Cantiga del exilio

Publicado: Mar, 02 Ago 2016 20:31
por Alejandro Costa
Sentido y buen poema.

Cierto es que en algunas partes me pierdo.

Soy algo torpe cuando no leo un español puro.

Un abrazo.

Re: Cantiga del exilio

Publicado: Mié, 03 Ago 2016 12:33
por Carmen Pla
Tu poema tiene el aroma de desear aprender sobre la naturaleza.
Un placer leerte, me parece un poema "curioso", agradable, que expresa un vínculo hermoso.
Abrazo, xaime

Re: Cantiga del exilio

Publicado: Mié, 03 Ago 2016 17:08
por Pilar Morte
Con qué dulzura escribes. Me gustó mucho leerte
Besos
Pilar

Re: Cantiga del exilio

Publicado: Mié, 03 Ago 2016 19:59
por xaime oroza carballo
Ramón Carballal escribió:Cheo de beleza e de lirismo este poema. Parabéns e unha aperta.
Gracias, Ramón polas túas verbas.
Aperta

Re: Cantiga del exilio

Publicado: Jue, 04 Ago 2016 0:09
por E. R. Aristy
xaime oroza carballo escribió:RECENDO DE LÚA (cantiga do exilio)

ú as fadas cantaban belidas,
ú as fadas cantaban lixeiras,
da vosa cidade
viñeron ao río
cabalos ao trote
a acala-la cantiga das fadas
…………………………………………………………………
e vas na noite de ningures
polos brillantes camiños
de prata transparente
das limachas negras,
buscando a cantiga perdida
que vai contigo,
que sempre foi contigo
………………………………………………………………..
á noite recende,
do río nos refreixos,
a cantiga da lúa dos nómades
que falan noutra lingua
…………………………………………………………………
e fun,
mañán de xeada,
ouví-lo malvís cantar
rompendo o ar frío do val,
fiestra fermosa,
bateume a primavera, meu,
coa luz do teu sorriso
ú as corzas do monte
van beber belidas,
de amor namoradas
o canto do malvís
ao pé da fonte fría,
ao pé da fonte clara,
alí eu,
eu amor hei
do canto do malvís
e co sorriso do trasno.
………………………………………………………………
Ao pé da fonte fría,
ao pé da fonte clara,
alí eu, eu amor hei.


AROMA DE LUNA (cantiga del exilio)

Allí donde las hadas cantaban hermosas,
Allí donde las hadas cantaban ligeras,
de vuestra ciudad
vinieron al río
caballos al trote
a acallar la cantiga de las hadas
……………………………………………………………….
y vas en la noche de ningún sitio
por los brillantes caminos
de plata transparente
de los limacos negros,
buscando la cantiga perdida
que va contigo,
que siempre fue contigo
……………………………………………………….
la noche se aromatiza,
del río en los reflejos,
con la cantiga de la luna de los nómadas
que hablan en otra lengua
………………………………………………………..
y fui,
mañana de helada,
oír al malvís cantar
rompiendo el aire frío del valle,
ventana hermosa,
me batió la primavera, amigo,
con la luz de tu sonrisa
allí donde las corzas del monte
van a beber hermosas,
de amor enamoradas
el canto del malvís
junto a la fuente fría,
junto a la fuente clara,
allí yo,
yo amor he
del canto del malvís
y con la sonrisa del duende.
………………………………………………..
Junto a la fuente fría,
Junto a la fuente clara,
allí yo, yo amor he.


Trad: Shaim et Alza

http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/

Que belleza, Xaime. Un gran placer leerte. Abrazos, ERA