Página 4 de 5

Re: Idas son

Publicado: Mar, 15 Nov 2022 0:28
por xaime oroza carballo
Daniela Miño escribió: Dom, 13 Nov 2022 20:56 Qué belleza, felicidades y gracias por compartirlo!
Gracias a ti por acercarte. Estimo tus palabras.

Fonda aperta. (Un abrazo)

Re: Idas son

Publicado: Mar, 15 Nov 2022 0:30
por xaime oroza carballo
Javier Dicenzo escribió: Dom, 13 Nov 2022 21:28 Felicitación por el galardón un placer pasar por tu obra.
Gracias, Javier. Sabes que estimo hondamente tu paso.

Fonda aperta, meu. (Fuerte abrazo, amigo mío)

Re: Idas son

Publicado: Mar, 15 Nov 2022 0:33
por xaime oroza carballo
J. J. Martínez Ferreiro escribió: Lun, 14 Nov 2022 23:36 NORABOA, boi meu, Por este merecido recoñecemento a tan máxico poema.

Unha forte aperta.
Grazas, meu. Sei ben de certo que temos un sitio privilexiado nas túas arelanzas, iso é: inestimábel!!!, xuroo!!!

Un bico neste xugo compartido, bei meu!

Re: Idas son

Publicado: Mar, 15 Nov 2022 11:00
por jose manuel saiz
Enhorabuena Xaime por el merecido reconocimiento.
Un fuerte abrazo.
J. Manuel

Re: Idas son

Publicado: Mar, 15 Nov 2022 11:34
por Pilar Morte
Enhorabuena, querido amigo, por el, merecido, reconocimiento a tu estupendo poema.
Abrazos

Re: Idas son

Publicado: Mar, 15 Nov 2022 18:10
por Ignacio Mincholed
Felicidades, Xaime, me alegra verte en primera plana.

Un abrazo.
Ignacio

Re: Idas son

Publicado: Mar, 15 Nov 2022 18:30
por Mirta Elena Tessio
Administración Alaire escribió: Dom, 13 Nov 2022 7:12 Enhorabuena, amigo Xaime, por este reconocimiento como Poema de la Semana a tu obra "Idas son".
Un cordial abrazo.
Querido amigo paso a dejarte mis felicitaciones por el reconociimieto más que merecido y te dejos algunas flores porque eres un ganador. Abrazos-

Re: Idas son

Publicado: Mié, 16 Nov 2022 14:44
por Ana Muela Sopeña
Fantástica elección como poema de la semana, Xaime:

Reitero mi enhorabuena y mis aplausos.

Un fuerte abrazo, amigo poeta
Ana

Re: Idas son

Publicado: Jue, 17 Nov 2022 0:03
por xaime oroza carballo
jose manuel saiz escribió: Mar, 15 Nov 2022 11:00 Enhorabuena Xaime por el merecido reconocimiento.
Un fuerte abrazo.
J. Manuel
Agradezco, de corazón, tus palabras.

Fonda aperta, meu. (Fuerte abrazo, amigo)

Re: Idas son

Publicado: Jue, 17 Nov 2022 0:05
por xaime oroza carballo
Pilar Morte escribió: Mar, 15 Nov 2022 11:34 Enhorabuena, querido amigo, por el, merecido, reconocimiento a tu estupendo poema.
Abrazos
Gracias, Pilar, por toda la empatía que recibo, siempre de tu amistad.

Fonda aperta, miña amiga.

Re: Idas son

Publicado: Jue, 17 Nov 2022 0:07
por xaime oroza carballo
Ignacio Mincholed escribió: Mar, 15 Nov 2022 18:10 Felicidades, Xaime, me alegra verte en primera plana.

Un abrazo.
Ignacio
Gracias, Ignacio. Estimo hondamente, tus palabras.

Fonda aperta, meu. (Fuerte abrazo, amigo mío)

Re: Idas son

Publicado: Jue, 17 Nov 2022 0:10
por xaime oroza carballo
Mirta Elena Tessio escribió: Mar, 15 Nov 2022 18:30
Administración Alaire escribió: Dom, 13 Nov 2022 7:12 Enhorabuena, amigo Xaime, por este reconocimiento como Poema de la Semana a tu obra "Idas son".
Un cordial abrazo.
Querido amigo paso a dejarte mis felicitaciones por el reconociimieto más que merecido y te dejos algunas flores porque eres un ganador. Abrazos-
Sabes que estimo, hondamente, tu amistad. Gracias, Mirta.

Fonda aperta, miña amiga. (Fuerte abrazo, amiga mía)

Re: Idas son

Publicado: Jue, 17 Nov 2022 0:12
por xaime oroza carballo
Ana Muela Sopeña escribió: Mié, 16 Nov 2022 14:44 Fantástica elección como poema de la semana, Xaime:

Reitero mi enhorabuena y mis aplausos.

Un fuerte abrazo, amigo poeta
Ana
Gracias, Ana. Siempre inestimable tu presencia.

Fonda aperta, miña amiga.

Re: Idas son

Publicado: Sab, 19 Nov 2022 22:39
por E. R. Aristy
xaime oroza carballo escribió: Dom, 02 Oct 2022 23:24
NO MAR DE CHARINHO


Naveguei as túas verbas
na mar en calma
		e na galerna

ningunha me fixo dor,

e viaxei na noite
cara á ningures
	coa soidade,

ningunha me fixo dor

requintei a maldade,
falei co espello escuro
para coller coas mans
a luz da lúa chea

ningunha me fixo dor,
ningunha me fixo dor.

Nos recunchos da almofada
deixo ancorados
soños de ti,
navegando
na maxia da luz
		da lúa chea,

ningunha me fixo dor


Idas son 
as sombras fuxidías,
		idas,
idas son as flores,
		idas,

idas son
	ao caos
	da man
cos meus amores.

Idas son 
as sombras,

idas son as flores,
		idas,

idas son 
cos meus amores.
	Idas son.

Ningunha me fixo dor.

Fóronse as flores,
idas son ao caos
da man
cos meus amores.

	Idas,
	idas son as flores,
idas son
cos meus amores.

Ningunha me fixo dor.



EN EL MAR DE CHARINHO

Navegué tus palabras en la mar en calma 
                                                y en la galerna,
ninguna me hizo dolor, 
                    y viajé en la noche hacia jamás 
                                                con la soledad, 

ninguna me hizo dolor;

refiné la maldad, 
hablé con el espejo oscuro  
                 para coger con las manos
                 la luz de la luna llena,

ninguna me hizo dolor, 
                                        ninguna me hizo dolor. 

En los rincones de la almohada dejo anclados 
                                       sueños de ti, 
                  navegando 
                  en la magia de la luz de la luna llena, 

ninguna me hizo dolor.

Idas son las sombras huidizas,
                                                       idas, 
idas son las flores,
                                idas,
          idas son al caos de la mano con mis amores. 

Idas son las sombras, 
idas son las flores, 
                              idas, 
                                      idas son con mis amores. 

Idas son. 

Ninguna me hizo dolor. 

Se fueron las flores, 
                        idas son 
                        al caos de la mano con mis amores. 

Idas, 
idas son las flores, 
idas son con mis amores. 

                                      Ninguna me hizo dolor.

Trad: Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/

Extraordinario poema, Xaime, que manera de vivir y vibrar! Felicidades! ERA

Re: Idas son

Publicado: Lun, 21 Nov 2022 0:49
por xaime oroza carballo
E. R. Aristy escribió: Sab, 19 Nov 2022 22:39
xaime oroza carballo escribió: Dom, 02 Oct 2022 23:24
NO MAR DE CHARINHO


Naveguei as túas verbas
na mar en calma
		e na galerna

ningunha me fixo dor,

e viaxei na noite
cara á ningures
	coa soidade,

ningunha me fixo dor

requintei a maldade,
falei co espello escuro
para coller coas mans
a luz da lúa chea

ningunha me fixo dor,
ningunha me fixo dor.

Nos recunchos da almofada
deixo ancorados
soños de ti,
navegando
na maxia da luz
		da lúa chea,

ningunha me fixo dor


Idas son 
as sombras fuxidías,
		idas,
idas son as flores,
		idas,

idas son
	ao caos
	da man
cos meus amores.

Idas son 
as sombras,

idas son as flores,
		idas,

idas son 
cos meus amores.
	Idas son.

Ningunha me fixo dor.

Fóronse as flores,
idas son ao caos
da man
cos meus amores.

	Idas,
	idas son as flores,
idas son
cos meus amores.

Ningunha me fixo dor.



EN EL MAR DE CHARINHO

Navegué tus palabras en la mar en calma 
                                                y en la galerna,
ninguna me hizo dolor, 
                    y viajé en la noche hacia jamás 
                                                con la soledad, 

ninguna me hizo dolor;

refiné la maldad, 
hablé con el espejo oscuro  
                 para coger con las manos
                 la luz de la luna llena,

ninguna me hizo dolor, 
                                        ninguna me hizo dolor. 

En los rincones de la almohada dejo anclados 
                                       sueños de ti, 
                  navegando 
                  en la magia de la luz de la luna llena, 

ninguna me hizo dolor.

Idas son las sombras huidizas,
                                                       idas, 
idas son las flores,
                                idas,
          idas son al caos de la mano con mis amores. 

Idas son las sombras, 
idas son las flores, 
                              idas, 
                                      idas son con mis amores. 

Idas son. 

Ninguna me hizo dolor. 

Se fueron las flores, 
                        idas son 
                        al caos de la mano con mis amores. 

Idas, 
idas son las flores, 
idas son con mis amores. 

                                      Ninguna me hizo dolor.

Trad: Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/

Extraordinario poema, Xaime, que manera de vivir y vibrar! Felicidades! ERA
Gracias por tu aliento, ERA. Siempre un bálsamo tu llegada.

Fonda aperta, miña amiga. (Un abrazo, amiga mía)