Página 4 de 5

Re: El duelo de Corbain

Publicado: Dom, 20 Ene 2019 9:22
por J. J. Martínez Ferreiro
E. R. Aristy escribió:Me Allegra seguir este Corbain que continua generando hermosos contextos en tus poemas. Una experiencia leerte, Ferreiro. ERA
Gracias, Aristy, por el continuo apoyo que haces a mi trabajo poético. Es todo un honor.

Un bico grande.

Re: El duelo de Corbain

Publicado: Dom, 08 Nov 2020 7:22
por Rafel Calle
Grandes obras de J. J. Martínez Ferreiro, en Alaire.

Re: El duelo de Corbain

Publicado: Dom, 08 Nov 2020 10:56
por J. J. Martínez Ferreiro
xaime oroza carballo escribió:Grande Corbain, sempre un placer escoitalo un pouco máis, sublímate que é o mesmo que dicir que ti o sublimas.
Unha aperta, disfruta deste respiro, merécelo!
Gracias, meu. De vez en cando tomo unhas cervexas con el, e sempre me conta algo. :wink:

A ver cando te das unha volta polo foro. Votámoste de menos.

Apertas e saúde.

Re: El duelo de Corbain

Publicado: Dom, 08 Nov 2020 13:25
por Ignacio Mincholed
Mira que he seguido las «peripecias» de Corbain, pero se me pasó este episodio. Venía yo de bosques con laderas que dan a un mar enérgico, de ruinas sobre praderas en las que pacen caballos descabalgados con montura y arreos de cuero, de paisajes transitados por tus personajes de melancolía antigua con vestimentas oscuras, y, de pronto, me encuentro ante una tremenda dualidad expresiva; ante un guiño de actualidad que une, mediante un sutil puente, el remoto romanticismo prerrafaelita con la explosiva modernidad de tu romanticismo:

… sus chanclas y sus gafas de sol tiradas en el suelo

Corbain viste vaqueros y Claire un vestido de fino algodón estampado. Igual que podían vestir las ropas de las figuras de un cuadro de Caspar David Friedrich, entre atmósfera de brumas; pero no, la luz es de día claro, de esos en que duelen los sentimientos a plena luz.

Me parece un acierto brillante esa conjugación que has conseguido; lenguaje, atmósfera, sensibilidad, proyección de emociones bajo los focos de la modernidad con las reminiscencias más puras del romanticismo.

Corbain miraba el vestido de Claire
que el oleaje había devuelto a la ribera,
pero el cuerpo no estaba


Se puede, y los demuestras, «fabricar» poesía de patente actualidad con materiales tradicionales sin quedar anclado en la tradición, sin la necesidad de recurrir a lo que sabemos que funcionó.

Desde su desaparición, fabricaba sus propios días
y vivía también en los ya idos, que eran los más inesperados.


Ahora veré a Corbain según convenga a mi espíritu. Gracias.

Felicidades, J.J., un fuerte abrazo.
Ignacio

Re: El duelo de Corbain

Publicado: Mar, 10 Nov 2020 19:13
por J. J. Martínez Ferreiro
Roberto López escribió:
J. J. M. Ferreiro escribió:
Menuda historia, amigo Ferreiro, salpicada de un neorromanticismo neblinoso, ágil y delicado.
Me ha encantado.
Gracias, Roberto, por tu paso y generosos comentarios. Celebro que hayas disfrutado de estos versos.

Abrazos y salud.

Re: El duelo de Corbain

Publicado: Mié, 11 Nov 2020 0:23
por J. J. Martínez Ferreiro
Rosa Marzal escribió:Sigue fascinándome este Corbain, la inquietante belleza de sus paisajes íntimos, expuestos como heridas al roce de lo perdido para siempre.

Maravillosa entrega. Mis aplausos, amigo.

Un abrazo.
Gracias, Rosa, por tan hermoso comentario; es todo un honor, querida amiga.

Bicos e saúde.

Re: El duelo de Corbain

Publicado: Mié, 11 Nov 2020 17:51
por J. J. Martínez Ferreiro
C.P. Fernández escribió:Me uno a las alabanzas de los compañeros. Enorme poema, Ferreiro. Un placer.

Un abrazo.
Graciñas, querida amiga. Celebro que hayas disfrtutado de estos versos.

Bicos e saúde.

Re: El duelo de Corbain

Publicado: Mié, 11 Nov 2020 19:13
por J. J. Martínez Ferreiro
Ramón Castro Méndez escribió:Me uno al sentir general de los compañeros. Un magnífico poema, con un tono narrativo que resulta realmente atractivo y cautivador, que mantiene en "vilo" al lector. Las metáforas también resultan brillantes. Todo el poema, por así decirlo, tiene un aire vigoroso, estimulante, anima al lector a seguir leyendo más después de haber concluido con ese remate tan espléndido. Solo puedo decir que me ha gustado mucho y, una vez más, aplaudo tus excelentes letras.

Mi admiración y fuerte abrazo estimado compañero.
Gracias, Ramón, por tus generosos comentarios. Celebro que hayas hecho un lectura con tanto interés.

Abrazos y salud.

Re: El duelo de Corbain

Publicado: Mié, 11 Nov 2020 19:20
por Marisa Peral
Este duelo me lo perdí... y no sé si me gusta más Corbain o Claire.

Fascinante siempre descubrir la creatividad de tu poesía, un placer.

Biquiños.

Re: El duelo de Corbain

Publicado: Sab, 07 May 2022 18:17
por J. J. Martínez Ferreiro
Arturo Rodríguez Milliet escribió: Dom, 30 Oct 2016 18:06 Brillantes metáforas que dan luz a la profunda caverna del duelo.
Estremecedor poema. Un abrazo.
Gracias, Arturo. Celebro que hayas disfrutado de estos versos.

Abrazos y salud.

Re: El duelo de Corbain

Publicado: Dom, 08 May 2022 16:19
por J. J. Martínez Ferreiro
Maria Rodriguez escribió: Vie, 20 Ene 2017 21:46 Preciosa historia, intimista duelo, que nos lleva de la mano hasta su final..... en el recuerdo
Muy bello Ferreiro
Maria
Gracias, María, por tu paso y generosos comentarios.

Bicos.

Re: El duelo de Corbain

Publicado: Mié, 08 Jun 2022 16:11
por F. Enrique
Corbain miraba el vestido de Claire
que el oleaje había devuelto a la ribera, pero el cuerpo no estaba;

disuelto rápidamente se perdió entre piedras y lodo;

se reintegró a su estrato correspondiente
como un detrito más del sueño geológico del planeta.

Este Corbain tuyo nos entrega, no sé si queriendo, una buena dosis de poesía.

Re: El duelo de Corbain

Publicado: Sab, 27 Ago 2022 7:21
por Hallie Hernández Alfaro
.

Sube para deleite de todos.

Abrazos, querido amigo.

Re: El duelo de Corbain

Publicado: Mar, 30 Ago 2022 12:30
por Julio Gonzalez Alonso
Gracias, Hallie, por esta ocasión de leer uno de los poemas de la serie de Corbain que el amigo Ferreiro ha desarrollado con tanto acierto. Salud.

Re: El duelo de Corbain

Publicado: Mié, 31 Ago 2022 16:50
por Marisa Peral
Siempre me ha gustado esta pareja y, por supuesto aquí dejo mi voto.
Biquiños, amigo Ferreiriño.