Página 2 de 3

Re: Cantiga da alba

Publicado: Vie, 01 Dic 2023 1:03
por xaime oroza carballo
Marisa Peral escribió: Vie, 10 Nov 2023 18:47 Un lujo contar con la magia de tu Cantiga al alba.

Un bico, Xaime
Estimo, fondamente, que che gusten as "Albas". O luxo é, para min, contar cos teus comentarios.

Un bico, raíña.

Re: Cantiga da alba

Publicado: Vie, 01 Dic 2023 1:06
por xaime oroza carballo
Pilar Morte escribió: Sab, 11 Nov 2023 11:44 Delicioso y lleno de magia. Me encantó.
Un abrazo y felicidad
La magia está en el mundo que me regalas con tus palabras, con tu presencia inestimábel.

Fonda aperta, compañeira.

Re: Cantiga da alba

Publicado: Vie, 01 Dic 2023 1:12
por xaime oroza carballo
J. J. Martínez Ferreiro escribió: Sab, 11 Nov 2023 12:50 Nos teus versos o lector sube a unha nube e vai a bandadas arrastrado polo vento, limpa a mirada e o peito hinchado de aire puro.

Todo un pracer de viaje, boi meu.

Unha forte aperta
Perfecta a observación, aí tamén vou eu (cando podo). Agora que o lembro, falando contigo, esquecín chamar ao "Saimón", hoxe dabánlle resultados e, por outra banda temos unha argallada de música, cantigas e poemas para a xente do xeriátrico o vindeiro martes. Nada, que non o deixo para mañá.
Grazas por viaxar con nós, sempre no xugo da amizade.

Un bico, meu.

Re: Cantiga da alba

Publicado: Vie, 01 Dic 2023 1:14
por xaime oroza carballo
Rafael Valdemar escribió: Dom, 12 Nov 2023 12:23 Bello encuentro tu poema Xaime...me gustó y disfruté leyendo

saludos y salud que no falte

rafael
Gracias, Rafael, estimo hondamente tu presencia.

Saúde e fonda aperta.

Re: Cantiga da alba

Publicado: Sab, 02 Dic 2023 0:05
por xaime oroza carballo
Julio Gonzalez Alonso escribió: Dom, 12 Nov 2023 14:17 Me parecen siempre las cantigas una canción suave y melancólica que tú interpretas y nos haces sentir con acierto y sensibilidad, Xaime. Un abrazo y gracias pro compartirlas. Salud.
Gracias, Julio. Gratificante sentir tu sensible paso.

Fonda aperta, compañeiro.

Re: Cantiga da alba

Publicado: Sab, 02 Dic 2023 0:07
por xaime oroza carballo
Ulises C.J. escribió: Vie, 17 Nov 2023 18:20 Como siempre, tu poema, como un viento, se ha ido colando por todos los recovecos.
Viento de poniente de tu mágica tierra.
Abrazos.
Agradezco la hondura de tu empatía, tu aliento en el viento.

Fonda aperta, irmao.

Re: Cantiga da alba

Publicado: Sab, 02 Dic 2023 0:10
por xaime oroza carballo
Ricardo López Castro escribió: Mar, 21 Nov 2023 16:50 Precioso.
Tienes alma de poeta, amigo xaime.
Alma de poeta.
Bravo por este mundo de ensueño.
Gracias mil por compartir.
Abrazos y felicidad!
Gracias a ti por tu aliento, compañero.

Saúde e unha aperta, irmao.

Re: Cantiga da alba

Publicado: Sab, 02 Dic 2023 0:11
por xaime oroza carballo
Ramón Carballal escribió: Mar, 21 Nov 2023 22:24 Moi fermoso. É un luxo de lectura. Aperta.
O luxo para min é a túa presenza, irmao.
Fonda aperta.

Re: Cantiga da alba

Publicado: Sab, 02 Dic 2023 10:45
por J. J. Martínez Ferreiro
Imaxino, eu, arrastrado polo vento destes versos, despegar nun día claro, ao amencer, e ir remontando a gañidoira, e divisar a bosques tolos e ao fondo a extensión azul do mar de Viveiro, brilando nos barcos e no humo dos motores.

Todo un pracer de lectura, boi meu.

Unha forte aperta.

Re: Cantiga da alba

Publicado: Dom, 03 Dic 2023 20:34
por Raul Muñoz
Emociona el poema por del lirismo exaltado y vital. Más aún por la sorpresa y el cuadro dramático que pinta de la separación, la insuficiencia de los sentidos para registrar el jubilo del paisaje, que traspasa el alma. Muy hermoso poema, Xaime. Gracias por compartir.

Un abrazo.

Re: Cantiga da alba

Publicado: Mar, 05 Dic 2023 23:00
por E. R. Aristy
Gracias por esta bella creación, xaime. Gran sensibilidad, amigo poeta.

Re: Cantiga da alba

Publicado: Jue, 07 Dic 2023 1:05
por xaime oroza carballo
J. J. Martínez Ferreiro escribió: Sab, 02 Dic 2023 10:45 Imaxino, eu, arrastrado polo vento destes versos, despegar nun día claro, ao amencer, e ir remontando a gañidoira, e divisar a bosques tolos e ao fondo a extensión azul do mar de Viveiro, brilando nos barcos e no humo dos motores.

Todo un pracer de lectura, boi meu.

Unha forte aperta.
Pois a ver se te deixas de imaxinacións e te achegas. Onte estivemos no xeriátrico, tocando o acordeón, cantando de todo, dicindo poemas i escoitando, só hora e media. Ogallá se repita e se te atopas por aquí, non te libras. No vento tolo cruza-los montes e chegar ao mar. Veña!

Un bico.

Re: Cantiga da alba

Publicado: Jue, 07 Dic 2023 1:07
por xaime oroza carballo
Raul Muñoz escribió: Dom, 03 Dic 2023 20:34 Emociona el poema por del lirismo exaltado y vital. Más aún por la sorpresa y el cuadro dramático que pinta de la separación, la insuficiencia de los sentidos para registrar el jubilo del paisaje, que traspasa el alma. Muy hermoso poema, Xaime. Gracias por compartir.

Un abrazo.
Me alegra tu profunda lectura, compañero. Gracias por el sensible acercamiento.

Fonda aperta.

Re: Cantiga da alba

Publicado: Jue, 07 Dic 2023 1:09
por xaime oroza carballo
E. R. Aristy escribió: Mar, 05 Dic 2023 23:00 Gracias por esta bella creación, xaime. Gran sensibilidad, amigo poeta.
Gracias a ti por tu paso, ERA. Siempre honrado por tu voz cercana.

Fonda aperta.

Re: Cantiga da alba

Publicado: Jue, 07 Dic 2023 17:23
por Carmela Viñas
Bellísimo y mágico tu poema,Xaime.
Tiene el encanto del misterio y el vuelo del poeta.
Abrazos.