Página 2 de 2

Re: Ella no las ataba

Publicado: Mié, 31 Ago 2022 8:53
por Julio Gonzalez Alonso
Casi puede oírse la música para cantar estas cantigas tan inspiradas como bellas. Un abrazo de felicitación, Xaime. Salud.

Re: Ella no las ataba

Publicado: Jue, 01 Sep 2022 19:06
por Antonio Justel
... conocimiento, destreza, originalidad, elegancia y poética para la "Cantiga" que nos has dejado, Xaime Oroza, en muy lindos versos, como de costumbre; saludos cordiales, amigo. a. justel/Orión

Re: Ella no las ataba

Publicado: Vie, 02 Sep 2022 11:17
por F. Enrique
Ese ella es muy sugerente y añade un sujeto muy sugerente a tu mundo mágico y encantador. Es como esa mujer que no sabe adónde va con la alcuza en la mano pero sabe lo que busca.

Un abrazo.

Re: Ella no las ataba

Publicado: Sab, 03 Sep 2022 9:27
por Marisa Peral
Siempre disfruto de tus mágicas cantigas, querido Xaime, me trasmiten paz y esa vuelta a la infancia y a los cuentos de hadas bonitos.
Gracias, amigo.
Un bico.

Re: Ella no las ataba

Publicado: Jue, 08 Sep 2022 0:24
por xaime oroza carballo
Julio Gonzalez Alonso escribió: Mié, 31 Ago 2022 8:53 Casi puede oírse la música para cantar estas cantigas tan inspiradas como bellas. Un abrazo de felicitación, Xaime. Salud.
Gracias, Julio. Inestimable tu apoyo.
Salud, amigo mío.

Fonda aperta.

Re: Ella no las ataba

Publicado: Sab, 24 Sep 2022 23:17
por xaime oroza carballo
Armilo Brotón escribió: Jue, 01 Sep 2022 15:14 Metapoesía de altura, los versos quedan enganchados en la aguja de la catedral, dicen la más alta de Gaia, construída hace cuatro siglos, en honor a San Xaime Oroza en Al-Castrada do Carallo, donde llegan los peregrinos/poetas a besar su mano florecida desde todos los confines del universo: soy testigo de que el poeta lloraba lágrimas de kriptonita cuando una habitante de Urano se arrodilló frente a su estatua y le enseñó solo una teta de las cinco de haber, que según asegura Cunqueiro en su libro "Escola de menci eiros" pag 23 Cap II, que yo no me invento nada, esas féminas alechonan, como las chanchas, de cuatro o cinco mamones sin estrés aparente.

Hermano, ¿cómo quererte tanto?
Un abrazotote mi querido, ya me estoy amariconando de tanto leerte.

Ar-Mirlo ibn Abd al-Malik el Brotón
Pues sí, queridísimo hermano, estoy espiritualmente empadronado en la tierra de Cunqueiro, trabajando como aprendiz con las pócimas, tampoco yo me invento nada. Los grandes mestres me hacen alguna que otra putada pero, no me quejo demasiado, y sonrío, eso sí, sonrío.

Que sepas que es un bálsamo recibir tus nuevas de Al-Castrada do Carallo.

Fonda aperta, irmao.

Re: Ella no las ataba

Publicado: Sab, 24 Sep 2022 23:19
por xaime oroza carballo
Antonio Justel escribió: Jue, 01 Sep 2022 19:06 ... conocimiento, destreza, originalidad, elegancia y poética para la "Cantiga" que nos has dejado, Xaime Oroza, en muy lindos versos, como de costumbre; saludos cordiales, amigo. a. justel/Orión
Agradecido por tus palabras, que me honran,compañero.

Fonda aperta.

Re: Ella no las ataba

Publicado: Sab, 24 Sep 2022 23:22
por xaime oroza carballo
F. Enrique escribió: Vie, 02 Sep 2022 11:17 Ese ella es muy sugerente y añade un sujeto muy sugerente a tu mundo mágico y encantador. Es como esa mujer que no sabe adónde va con la alcuza en la mano pero sabe lo que busca.

Un abrazo.
Gracias por la imagen de la mujer con la alcuza que me regalas, compañero. Inestimable.

Fonda aperta.

Re: Ella no las ataba

Publicado: Sab, 24 Sep 2022 23:24
por xaime oroza carballo
Marisa Peral escribió: Sab, 03 Sep 2022 9:27 Siempre disfruto de tus mágicas cantigas, querido Xaime, me trasmiten paz y esa vuelta a la infancia y a los cuentos de hadas bonitos.
Gracias, amigo.
Un bico.
Agradecido yo a ti por tus generosos y hermosos comentarios, Marisa.

Un bico, miña amiga.

Re: Ella no las ataba

Publicado: Dom, 25 Sep 2022 9:41
por J. J. Martínez Ferreiro
Á música enréndanse as palabras é arrástraas , así chega o poema expresando a beleza.

Todo un pracer de lectura, boi meu.

Unha forte aperta.

Re: Ella no las ataba

Publicado: Jue, 29 Sep 2022 0:02
por xaime oroza carballo
J. J. Martínez Ferreiro escribió: Dom, 25 Sep 2022 9:41 Á música enréndanse as palabras é arrástraas , así chega o poema expresando a beleza.

Todo un pracer de lectura, boi meu.

Unha forte aperta.
Pois caseque o facemos ao revés pero, penso que, seguimos en sintonía. Logo vén e dame a razón "poida que quedara mellor como dicías", "xa está colgada como dicías ti, animal!"; botamos un grolo, unha parolada, uns risos con moito retrouso, ata me deixa fumar un pitillo!!!, e: cabaza cae na praza, cada un para a súa casa. Penso que, polo dito, xa está arranxando outra peza para o vindeiro que eu aínda non teño arranxado. Asi che é a vida (je).

Xa me irás contando.

Bicos boi meu.