Página 2 de 3

Re: Mar

Publicado: Lun, 08 May 2017 1:39
por Armilo Brotón
Eres un mago. Me gustan tus versos porque me hacen soñar como un niño y recordar cuentos que tanto me gustan y me gustaron de chico. Siempre esperando el siguiente como cuando en el fuego que mi abuela encendía en las noches de invierno me ponía muy cerca de ella a olerla.
Un abrazo mi amigo.

Re: MAR

Publicado: Dom, 14 May 2017 20:01
por xaime oroza carballo
Guillermo Cuesta escribió:El recorrido excelso que hace tu poema dispone del ritmo conveniente que tan bien desarrollas.
Excelente esa introspectiva relación de idas y venidas que crean un hermoso ambiente en el que la poesía
se siente satisfecha.

un abrazo
Gracias por tu satisfacción, querido juglar
Un abrazo

Re: Mar

Publicado: Dom, 14 May 2017 20:02
por xaime oroza carballo
Carmen Pla escribió:Llega tu poema de la mano del mar resistiendo a la ola exorbitante de tu lírica.
Muy grata lectura, Xaime.
Un abrazo
Gracias mil por tus comentarios, Carmen
Un abrazo

Re: Mar

Publicado: Dom, 14 May 2017 20:04
por xaime oroza carballo
Ignacio Mincholed escribió:Impecable decir, Xaime. Tiene pasajes que son cada uno un poema. Felicidades.

Un abrazo.
Ignacio
Gracias por tu paso, Ignacio, siempre un honor recibir tus comentarios.
Un abrazo

Re: Mar

Publicado: Jue, 18 May 2017 18:07
por xaime oroza carballo
Julio Gonzalez Alonso escribió:
xaime oroza carballo escribió:O MAR DOS CASTELOS


Ollomao é a porta belida
dun berro oco do mar.

Virás, has vir
ve-las ondas
do mar correr

**

Ollomao é a porta belida
dun berro oco do mar.

Hei de ir, irei
aos Castelos
mira-las ondas
do mar correr.

Muíños 160417

Mágico, sugerente y hermoso en tu voz singular y tu personal manera de encarar la poesía. Mis felicitaciones, Xaime. Abrazo y salud.
Gracias por tu paso, siempre un honor tener tu comentario, amigo
Un abrazo

Re: Mar

Publicado: Jue, 18 May 2017 18:09
por xaime oroza carballo
Rafael Zambrano Vargas escribió:Solo dejó el mar
en las rocas grabada
la imagen de la vieja dama,
llevó las otras,
desdentada sonrisa siniestra
que me mira desde el otro lado del espejo
de la charca salada en la arena de la playa.


xaime: Magnífico, delicadamente hermoso, brillantes metáforas,
Vanguardismo y ese toque romántico de bellos lienzos marinos,
La charca, el espejo y los castelos.

Deleite de lectura

Felicidades poeta



Un abrazo


Rafael
Gracias por acercarte el mar de los Castelos, Rafael.
Un abrazo

Re: Mar

Publicado: Jue, 18 May 2017 18:10
por xaime oroza carballo
Rafel Calle escribió:Muy bello trabajo de Xaime.
Gracias por tu paso Rafel
Un abrazo

Re: Mar

Publicado: Dom, 18 Jun 2017 20:00
por xaime oroza carballo
J. J. M. Ferreiro escribió:O lector é bandeado, sacudido polo salitre, a escuma, polo azul máxico de sireas e rochas, Todos los ruidos mar´ítimos se convocan.

Todo un pracer de lectura, meu.

Unha aperta.
Grazas, meu, xa ves, estou re-volvendo.
Vémonos

Re: Mar

Publicado: Dom, 18 Jun 2017 20:02
por xaime oroza carballo
Óscar Distéfano escribió:Un poema de atmósfera mágica, onírica. Un sentimiento poético que llega con fuerza al espíritu. Un mensaje universal de la imaginación, del ensueño humano. Un verdadero canto a la vida. Si te digo que me ha gustado mucho, me quedo corto. Aplaudo tu poesía porque ha encontrado originalidad sustentada sobre esquemas tradicionales (me refiero al uso del estribillo). Eso es técnica sólida para una evolución personal.

Un abrazo, amigo poeta.
Óscar
Gracias, Óscar por tu atento paso. Siempre un gran honor tus palabras.
Un abrazo

Re: Mar

Publicado: Vie, 24 Nov 2017 21:03
por xaime oroza carballo
Roberto López escribió:Tienen tus versos la magia del mar, el ritmo de las pequeñas olas rompiéndose en la orilla, una tarde tibia de primavera, cuando ya el sol decae.
Un abrazo.
Gracias, Roberto por tus palabras. Y perdona el semiabandono y/o la tardanza de mi respuesta.
Un abrazo

Re: Mar

Publicado: Vie, 24 Nov 2017 21:06
por xaime oroza carballo
Hallie Hernández Alfaro escribió:Sube para deleite de todos.
Gracias por tu siempre amable presencia. Perdona la tardanza de mi respuesta. Espero retomar continudad y seguir disfrutando del lujo de leer poesía.
Un abrazo

Re: Mar

Publicado: Vie, 24 Nov 2017 21:07
por xaime oroza carballo
Armilo Brotón escribió:Eres un mago. Me gustan tus versos porque me hacen soñar como un niño y recordar cuentos que tanto me gustan y me gustaron de chico. Siempre esperando el siguiente como cuando en el fuego que mi abuela encendía en las noches de invierno me ponía muy cerca de ella a olerla.
Un abrazo mi amigo.
Armilo, amigo gracias por tus palabras siempre tan cercanas.
Un abrazo, amigo

Re: Mar

Publicado: Dom, 04 Abr 2021 2:53
por Gustavo Cavicchia
Xaime, un hermoso poema y el mar que es otra forma de poesía.

Re: Mar

Publicado: Lun, 05 Abr 2021 23:07
por xaime oroza carballo
Gustavo Cavicchia escribió:Xaime, un hermoso poema y el mar que es otra forma de poesía.
Un honor la huella de su paso.
Un abrazo.

Re: Mar

Publicado: Lun, 19 Abr 2021 15:16
por E. R. Aristy
xaime oroza carballo escribió:O MAR DOS CASTELOS

Veu levar o mar as imaxes das penas
agás a dunha vella dona que me saúda
cun sinistro sorriso desdentado cómprice do mar
na cova ú as sereas loiras se peitean.

Ollomao é a porta belida
dun berro oco do mar.

Virás, has vir
ve-las ondas
do mar correr

Hei de ir, irei
ao mar dos Castelos
deixa-las ondas
correr ao pé.

Máxicos berros do mar
veñen nas ondas,

máxicos berros de luz
nas covas ú as sereas loiras.

Hei de ir,
irei aos Castelos
mira-las ondas
do mar correr,

apaña-los ollomaos
que deixa o mar na beira
coma portas de nácara
dos seus berros
máxicos, ocos,

nunha mínima espiral laranxa
lene e enxel, espida, núa.

Dende o espello
da pucharca salgada
irei ú as sereas.

Só deixou o mar
nas rochas gravada
a imaxe da vella dona,
levou as outras,
desdentado sorriso sinistro
que me mira doutro lado do espello
da pucharca salgada na area da praia.

Ollomao é a porta belida
dun berro oco do mar.

Hei de ir, irei
aos Castelos
mira-las ondas
do mar correr.

Muíños 160417



EL MAR DE LOS CASTELOS

Vino a llevar el mar las imágenes de las peñas
excepto la de una vieja dama que me saluda
con una siniestra sonrisa desdentada cómplice del mar
en la cueva donde las sirenas rubias se peinan.

Ollomao es la puerta hermosa
de un grito hueco del mar

Vendrás, has de venir
a ver las olas
del mar correr

He de ir, iré
al mar de los Castelos
dejar las olas
correr al pie.

Mágicos gritos del mar
vienen en las olas,

mágicos gritos de luz
en las cuevas donde las sirenas rubias.

He de ir,
iré a los Castelos
mirar las olas
del mar correr,

coger los ollomaos
que deja el mar en la orilla
como puertas de nácar
de sus gritos
mágicos, huecos,

en una mínima espiral naranja
leve y difusa, difuminada, desnuda.

Desde el espejo
de la charca salada
iré dónde las sirenas.

Solo dejó el mar
en las rocas grabada
la imagen de la vieja dama,
llevó las otras,
desdentada sonrisa siniestra
que me mira desde el otro lado del espejo
de la charca salada en la arena de la playa.

Ollomao es la puerta hermosa
de un grito hueco del mar.

He de ir, iré
a los Castelos
mirar las olas
del mar correr.



Trad: Shaim et Alza
http://xaimeorozacarballo.blogspot.com.es/

Logras las olas del mar, un poema muy bello, Xaime. Te felicito. Abrazos, ERA